Δεν αγάπησα περισσότερο ανθρώπους στην ζωή μου πέρα από τους ευαίσθητους ανθρώπους. Αυτούς, που μπαίνουν στην ζωή σαν συνοδοιπόροι και...

Παγκόσμια ημέρα ζώων. 4 οκτωβρίου μία μέρα αφιερωμένη εξαιρετικά στους τετράποδους φίλους μας. Νιώθω ότι δεν είναι η μοναδική μέρα του...

4 Οκτωβρίου: Παγκόσμια ημέρα ζώων. (Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο στους αδέσποτους φίλους μας, που έχουν την ανάγκη και την αγάπη...

Το βήμα χρόνου αργά διάβρωσε τη θέα Της φθοράς ρυάκια χάραξαν αυλακιές Στέκει αγέρωχη σαν κοιλάδα νέα κι' ωραία Που την δροσίζουν συχνά...

Να έχεις να παλέψεις με τόσα και να τρως το ένα χαστούκι πίσω από το άλλο. Το βλέμμα σου να θολώνει και η καρδιά σου να μαυρίζει. Εκεί...

Τον αγαπώ το χειμώνα, ίσως γιατί με φέρνει πιο κοντά σου, όπως εκείνο το απρόσμενο χειμωνιάτικο πρωινό που οι ματιές μας...

Αποκάλεσέ με δέντρο, δεν πειράζει, εξάλλου ως δέντρο συνήθισα να υπάρχω στη ζωή και την συνείδησή σου, η ματιά σου μόνο στην εικόνα μου...

Τα μεσημέρια της Αθήνας χαραμίζονται στην τρέλα της κίνησης, της οχλοβοής και του παραλογισμού. Άγχος, στρες ακόμα και για μια θέση...

Αγάπη. Μία λέξη, πέντε γράμματα. Η ζωή μας ολόκληρη βασισμένη πάνω σ’ αυτήν. Να πάρουμε, να δώσουμε. Καθημερινή αγωνία για ένα υπέροχο...

Θα είμαι εδώ! Στους ήλιους σου και στις φουρτούνες σου... Υπάρχει πολύς θόρυβος γύρω μας και μέσα μας. Μέχρι να συναντηθούν δύο ήσυχες...

Και σε μια απρόσμενη στιγμή της διαδρομής μας, μου λες «ας κλειδώσουμε εδώ σε αυτή τη γέφυρα την αγάπη μας, με ένα λουκέτο αγάπης»! Σε...

Στη ζωή να κινείσαι αθόρυβα κι ελεύθερα. Δεν χρειάζεται να βγάζεις τα "θέλω" σου Φιρμάνι! Πού; και πότε; θα πάς, και πόσο θα καθίσεις......

Μια τυχαία συνάντηση σε μια συνηθισμένη βόλτα. Κι εκείνο το φευγαλέο άγγιγμα πυροδότησε τις αισθήσεις! Απ' τα κρυφά μέρη της ψυχής...

Πολλοί με θεωρούν τρελό. Αδιάφορη η γνώμη τους. Την τρέλα την βίωσα μέσα στο σκλαβοπάζαρο των συναισθημάτων, μέσα στο νέφος της απόλυτης...

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα πυκνό δάσος, που δίπλα του απλωνόταν μία μικρή λίμνη. Απλωνόταν τόσο πολύ που άγγιζε την γη, που πάνω...

Από παιδί γοητευόμουν από την νύχτα. Ποτέ δεν την φοβήθηκα, ποτέ της δεν με τρόμαξε. Όλα της τα αγαπούσα και πάντα κρατούσαν το...

Εγώ φλέβα κι εσύ αίμα, εσύ μέλισσα κι εγώ ανθός! Εγώ ποίημα κι εσύ μουσική, εσύ ίαμα κι εγώ πληγή! ...

Έτριψε νευρικά τις ιδρωμένες παλάμες του στο παντελόνι. Σηκώθηκε απότομα. Το βλέμμα του έπεσε στο ρολόι που κρεμόταν άχαρα πάνω από την...

Στις γραμμές του ορίζοντα κάτω στη δύση, μελίρρυτα συνομιλούν θάλασσα και ουρανός, το σούρουπο στο παραγώνι του ήλιου, του έρωτας τους...

🌿Η αλμύρα των κυττάρων μας έχει τρυπώσει στα γυαλόξυλα που σμίλεψαν οι οπλές απ' τα κυματισμένα μας όνειρα... Θυμούνται οι πέτρες του...