Στο φως της μέρας έψαξα,  τα μάτια μου σαν άνοιξα,  κοίταξα γύρω, έκρινα, μα όχι δεν σε αντάμωσα. Ήσουν εδώ, το ένιωσα ήσουν εδώ το...

Ένα ψέμα, μια πληγή. Την επουλώνει γρήγορα μ’ ένα δεύτερο ψέμα. Γιώργος Καστρουνής, “Εκτός Ορίων”, Εκδόσεις 24γράμματα

Πόσες καρδιές φυλάκισαν την ομορφιά σου Ελένη, πόσες ψυχές ζωντάνεψαν με την αέρινη ομορφιά σου! Έγινε πόλεμος γιατί σ' έκλεψαν και...

Είναι πιο γλυκά – εν τέλει – στο σκοτάδι. Τα μάτια συνηθίζουν να βλέπουν όσα δεν φαίνονται. Η ακοή της καρδιάς προσαρμόζεται· κι η αφή...

Γαλάζια όνειρα ζωγραφισμένα στην άμμο, μουσικές μελωδίες σε σπασμένο πιάνο. Αναμνήσεις θολές το μυαλό κατακλύζουν, φεύγεις και τα αστέρια...

Τ’ άλλο πρόσωπο της Εύας που κοιτάζει από ψηλά, μ’ ένα βλέμμα σ’ επιπλήττει που δε φέρνεσαι καλά. Όμως, έχει κι’ άλλο βλέμμα, γυναικείο,...

Χριστέ μου  Λατρεμένε! Πόσα πέρασες για εμάς! Θυσία έγινες,  πόνεσες,  μάτωσες και όμως τίποτα δεν μας ζητάς! Μόνο ταπείνωση από μας...

Ίσως να ήταν ένα είδος κόσμημα που φόραγες γύρω από το λαιμό, γύρω από αναμνήσεις βυθισμένες μέσα σε σκουριασμένο λευκόχρυσο κουτί μιας...

Πρωί-πρωί εξύπνησεν μαγιάτικη η μέρα... Πήρε απ' το χέρι την αυγή στη φύση τρέξαν πέρα!... Δρασκέλισαν κάμπους και βουνά, ροβόλησαν...