Κατερίνα Αλυσανδράτου: "Η ποίηση για μένα είναι τρόπος ζωής, έχω ανάγκη να ξεδιπλώσω τα συναισθήματα μου!" Κατερίνα Αλυσανδράτου 🌹 1) Η...

…Από τα μύχια της ασπαίρουσας ψυχής μου, ευχαριστώ, για την αγάπη, την πίστη και την τιμή που περιποιείτε… στο ένατο παιδί της ουτοπίας ...

Ένα μόλις λεπτό σου πήρε να ρουφήξεις την άνοιξη με μια βαθιά βουτιά. Ένα μόλις λεπτό μου πήρε να ανθίσει η καρδιά με μια ερωτική...

Στο φως της μέρας έψαξα,  τα μάτια μου σαν άνοιξα,  κοίταξα γύρω, έκρινα, μα όχι δεν σε αντάμωσα. Ήσουν εδώ, το ένιωσα ήσουν εδώ το...

Χριστέ μου  Λατρεμένε! Πόσα πέρασες για εμάς! Θυσία έγινες,  πόνεσες,  μάτωσες και όμως τίποτα δεν μας ζητάς! Μόνο ταπείνωση από μας...

Ίσως να ήταν ένα είδος κόσμημα που φόραγες γύρω από το λαιμό, γύρω από αναμνήσεις βυθισμένες μέσα σε σκουριασμένο λευκόχρυσο κουτί μιας...

Αντρούλλα Θεοκλή Αν μιά μέρα κοιτάξεις στο καθρέφτη, κι αν το πρόσωπο έχει αλλάξει, μην φοβηθείς και χαμογέλασε.... Ευτυχής που είσαι σε...

Έφιππος  και εύδρομος ο Μάης με συνθήματα και χρώματα γεμάτος, αλικοστεφής και ανθοστεφανωμένος κι η φύση μαγεύτρα χαροκόπι στήνει....

Δεν έχεις βαρεθεί να κοιτάς από το παράθυρο; Τι βλέπεις το διαφορετικό; Κόσμος, αμάξια, ποδήλατα, αφήνεις το βλέμμα σου καρφωμένο σε...

Κρυφοκοιτώντας τη γραφή Πίσω απ την μισάνοιχτη πόρτα της έμπνευσης Κοιτάζοντας κρυφά κείμενα ξένα Ψάχνεις να βρείς την φωτεινή ιδέα...

Από μικρό παιδάκι φορούσες κοντά παντελονάκια και είχες μία ομπρέλα προστασίας στο κεφάλι για τον ήλιο και τη βροχή. -Χαρούλη πρόσεχε θα...

Δεν είναι ξάστερη η νύχτα, ούτε έναστρη, άσε που ακόμα και το φεγγάρι κρύφτηκε πίσω από τα σύννεφα. Βροχή προμηνύει ο καιρός και εγώ...

Άνθρωπο ζητώ... Ο άνθρωπος είναι το τέλειο Δημιούργημα της Φύσης! Είναι το μόνο Όν που έχει έλλογο Νου. Ο έλλογος Νους κατά Αριστοτέλη...

Γύρνα τη σελίδα. Άνοιξε την πόρτα. Αποχαιρέτισε τον μισό κόσμο πίσω σου. Αυτόν που όλα τα συναισθήματα του είναι μισά και ποτέ ολόκληρα....

Συνηθίσαμε, αδελφέ μου, να γεννάμε όνειρα για να παράγουμε ελπίδα! Γεμίζουμε πολύχρωμα μπαλόνια με ό ν ε ι ρ α, συνήθως ταξιδιάρικα,...

Δεν άκουσα τον θόρυβο – άκουσα την απουσία του Οι μύθοι έγιναν σκόνη στον άνεμο, Κι από τις στάχτες σηκώθηκε κάτι που δεν περίμενα: Εγώ....

Ακούω το κύμα να σκάει στα βράχια, την σιωπή, να σκίζεται από τις οιμωγές της πληγωμένης μου καρδιάς, τις φωνές του στοιχειωμένου έρωτα...

Ανάμεσα σε δυο γυάλινα σπίτια η νύχτα σέρνεται. Πότε στο ένα πότε στο άλλο. Ακούραστος ο καθρέφτης σου γνέφει κάθε φορά πως κάτι...

Φοιβόληπτο κι αυτό το δείλι στο βαθύ κόκκινο του έρωτα, αψιώνει στην κλώση της αγάπης. Χόλιασε ο ορίζοντας της μνήμης ουρανό και θάλασσα....

Γυναίκα μόνη στους δρόμους Μια γυναίκα μόνη στο δρόμο γυρίζει το κορμί της γέρνει, η καρδιά μου ραγίζει Προσπαθεί να ξεχάσει κάποιες...