Αλέξανδρος Καψοκόλης: "Η συγγραφή με ταξιδεύει σε μέρη, εποχές, κόσμους που θα ήθελα να ζήσω, να παλέψω, να είμαι ένας από τους ήρωες μου...

Αέρινη και στριφογυριστή η μακριά στράτα. Ανάλαφρη κυμαίνεται στα σημάδια του ανέμου, πανταχού καιρού εκτεθειμένη απέναντι από τους...

Σήμερα πάλι... Σήμερα πάλι ξεδίπλωσα τη γνώση... Μία -μία κατέβαιναν βιαστικά οι λέξεις Κι έπιαναν χορό..... Μετά από λίγο...

Πραγματική ιστορία Καθόμουν στο κομμωτήριο και περίμενα τη σειρά μου για κούρεμα. Λόγω γιορτών είχε συμφόρηση ο κομμωτής. Κάποια στιγμή...

Κάθε Πάσχα - το ίδιο φως Κρατάω φως. Ένα κερί. Μικρή φλόγα. Ζεσταίνει το χέρι μου, μα δεν φωτίζει μέσα μου. Γύρω μου ψέλνουν. «Χριστός...

Ο αίρων τις αμαρτίες του κόσμου σέρνει υπομονετικά τον σταυρό του στον ανήφορο, βαριανασαίνει, πέφτει, σηκώνεται, καταπληγώνεται,...

Γέροντας Θαδδαίος Παραμονές του Πάσχα και αισθάνομαι την ανάγκη, μέσα στο κλίμα των ημερών να καταθέσω λίγα λόγια για αυτόν τον...

Γράφει η Ευαγγελία Αλιβιζάτου Η λέξη ηχεί τρομακτική. Η μοίρα, η τύχη, η ατυχία, η κακή στιγμή, το θολωμένο μυαλό, οι παρανοϊκές...

Εύα Μαζοκοπάκη: «Επιθυμώ να αφυπνίσω συνειδήσεις και να προκαλέσω νέες σκέψεις και συναισθήματα.» Συνέντευξη στην Ιωάννα Σταθοπούλου Το...

Γράφει η Ευαγγελία Αλιβιζάτου Ανθρώπινες σχέσεις, λεπτές ισορροπίες, ευαίσθητες πτυχές. Δοκιμασίες από διάφορες καταστάσεις, είναι αυτές...

Ευαγγελία Αλιβιζάτου Κύπρος: μία λέξη, έξι γράμματα. Πολεμική έκρηξη εν έτει 1974. Ιούλιος... Εισβολή ενός σύγχρονου Αττίλα, επιβολή των...

Όπως μας το διηγήθηκε η Γερασιμία Παναγιωτοπούλου Καθισμένη σε μια γωνιά το μάτι λοξοδρομεί, κάτι φτεροκοπά μπρος στην χάση μου. Κοιτάω...

Ο ουρανός έγινε γη και η γη ουρανός. Όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πως με εκπαίδευσαν λάθος απο μικρή οδηγώντας με να ζω σε μια ψευδαίσθηση,...

Ιωάννα Σταθοπούλου. Μια γυναίκα που τιμά την Λογοτεχνία,υπηρετεί την τέχνη των γραμμάτων. Μια γυναίκα, σύζυγος, μητέρα, κόρη,...

Και λίγη εξουσία Κυρ Στέφανε!! Όχι πολλή, όση χωράει ένας πλανήτης. Και δεκάδες καρδιές να αντέξουμε, Κυρ Στέφανε!! Τόσες οσες...

Κοιτώ το γραφείο μου και παρατηρώ ένα προς ένα τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω. Τα απαραίτητα… μια θήκη γυαλιών μυωπίας, ένα ακριβό...

Σήκω το πρωί, στάσου μπροστά στον καθρέφτη σου και φόρεσε το ωραιότερο χαμόγελο που έχεις. Κάνε το μεγάλο και λαμπερό τόσο που να φωτίζει...

Φωνή βοώντος εν τη έρημο οι κραυγές του Δήμου. Ποιος Δήμος άραγε έγινε κράτος; Έγινε άραγε ποτέ; Σαστίζουν οι φωνές. Το χάος γίνεται τάξη...

Στον κόσμο μας, η διαφορετικότητα είναι αυτό που δίνει χρώμα και πλούτο στην ανθρώπινη εμπειρία. Κάθε άνθρωπος φέρει τη δική του μοναδική...