ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΣ

Αποκάλεσέ με δέντρο, δεν πειράζει, εξάλλου ως δέντρο συνήθισα να υπάρχω στη ζωή και την συνείδησή σου, η ματιά σου μόνο στην εικόνα μου...

Αξέχαστο τους έμεινε εκείνο το πανηγύρι! Διασταυρώθηκαν οι ματιές τους..., ηλεκρίστηκε η ατμόσφαιρα...ένας κόμπος παράξενος έσφυξε την...

Τώρα..., σήμερα..., που αγέρωχα τον Πήγασο ιππεύεις...., που από ψηλά..., υπεροπτικά τον κόσμο ατενίζεις..., τώρα... τα αποτυπώματά σου...