Ο Άγιος Βασίλης καθόταν στην κουνιστή του πολυθρόνα και κοίταζε με περιφρόνηση ένα ξύλινο στρατιωτάκι που του έλειπε το ένα πόδι. Το σήκωσε από το ράφι, το ζύγισε στο χέρι του και συνοφρυώθηκε. «Δεν αξίζει να διορθωθεί» μουρμούρισε. «Η διόρθωση κοστίζει». Το πέταξε με δύναμη σε ένα σκοτεινό καλάθι στη γωνία του εργαστηρίου. «Άχρηστο. Στα σκουπίδια». Έσιαξε τα στρογγυλά του γυαλιά και χάιδεψε τη λευκή του γενειάδα. Σήμερα ήταν Παραμονή. Όλα έπρεπε να είναι τέλεια. Δοκίμασε να

Ο Τζον Γουίλοου κοίταξε το πρόσωπό του στον καθρέφτη του μπάνιου. Μαύροι κύκλοι, μάτια βαθουλωμένα στις κόγχες και γκρίζες τρίχες, συνέθεταν τη μάσκα του χρόνου που είχε καλύψει το νεανικό του πρόσωπο. Αναστέναξε κι έριξε λίγο νερό για να ξεπλύνει τη στεναχώρια του. Μόνο που εκείνη είχε στεγνώσει πάνω του. Ήθελε να ουρλιάξει και να σπάσει τον καθρέφτη για να διαλύσει την εικόνα που έβλεπε. Συγκρατήθηκε. Βγήκε από το μπάνιο. Οι πρώτες ακτίνες του πρωινού καλοκαιρινού ήλιου δημ

Τα πολύχρωμα παιχνίδια ήταν παραταγμένα, σαν σιωπηλοί φρουροί, στο ράφι. Ένας ηλικιωμένος άνδρας, με πρόσωπο ροδαλό από τη ζεστασιά του τζακιού, πλησίασε. Τα στρογγυλά γυαλιά του καθρεφτίστηκαν στα γυάλινα, γαλάζια μάτια της πορσελάνινης κούκλας με τις αψεγάδιαστες ξανθές μπούκλες. Η μακριά, λευκή γενειάδα του αντικατοπτρίστηκε στη λαμαρίνα του τενεκεδένιου ρομπότ, που είχε ένα ανοιχτό στόμα και μάτια σαν μαύρα κουμπιά που κοιτούσαν το κενό με μια αλλόκοτη ακινησία. Η αντανάκ

Ήταν Παραμονή Χριστουγέννων. Τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια της πόλης, έλαμπαν παράξενα μέσα στο σκοτάδι, σαν να τρεμόπαιζαν από κάποια αόρατη αναπνοή. Το μεγάλο ρολόι της πλατείας άρχισε να σημαίνει μεσάνυχτα. Με τον πρώτο κιόλας χτύπο, από όλα τα μεγάφωνα ακούστηκε μια παιδική φωνή να τραγουδά: « You’d better watch out, you’d better not cry, you’d better not pout I’m telling you why, Santa Claus is coming to town …» Η φωνή που τραγουδούσε ήταν μεν παιδική, αλλά είχε κάτι το α

«Το μόνο που θυμάμαι… είναι ένα κόκκινο μπαλόνι…» μουρμούρισε το μικρό αγόρι, κοιτώντας τα παπούτσια του. Η ψυχολόγος, Εβελίνα Μπαρνς, σημείωσε κάτι στο τετράδιό της. Ύστερα σήκωσε αργά το βλέμμα και έκανε νόημα στον αστυνόμο που καθόταν δίπλα της να βγουν έξω. Ο διάδρομος μύριζε καμένο καφέ. «Τι συμπέρασμα βγάζεις;» τη ρώτησε εκείνος. Η Εβελίνα δεν απάντησε αμέσως. Κοίταξε πίσω από το τζάμι το παιδί που καθόταν ακίνητο. Για μια στιγμή, εκείνο σήκωσε το κεφάλι του και την κοί

Ήταν ένα παγωμένο, χειμωνιάτικο μεσημέρι. Το beach bar στεκόταν έρημο, λες και το ίδιο το τοπίο ήθελε να ξεχάσει πως κάποτε υπήρχε ζωή...

Η μικρή Κέισι καθόταν στην αμμουδιά και κοιτούσε τη γοργόνα που ήταν σκαλισμένη πάνω στα βράχια, αρκετά μέτρα μακριά της. Η θάλασσα ήταν...

Κοιτούσε την καρδιά που είχε ζωγραφίσει στην άμμο. Τα κύματα έσκαγαν στην ακτή, αλλά δεν την είχαν ακόμη φτάσει. Εκείνη καθόταν πάνω σε...

Η φωτιά στο τζάκι θεριεύει. Δημιουργεί μυστηριακές σκιές που φαντάζουν απόκοσμες. Απλώνουν τα χέρια τους στους τοίχους και υφαίνουν...

Η Σοφία κάθισε δίπλα στο παράθυρο και κοίταξε τη βροχή που έπεφτε καταρρακτωδώς. Έπειτα χάιδεψε τη φουσκωμένη κοιλιά της. Παιδί του...

Η Άννα παρατηρούσε τις φλόγες των δύο κεριών να τρεμοπαίζουν, ενωμένες σαν να πάλευαν να γίνουν μία. Η φωτιά καθρεφτιζόταν στις κόρες των...

Ήταν είκοσι τρεις Μαρτίου όταν η ΜαίρηΜπεθ Μακάλιστερ πρόσεξε έναν κόκκινο φάκελο να γλιστρά κάτω από την πόρτα της. Άνοιξε αμέσως για να...

Ο εικοσάχρονος Λάκι Μπλου ήταν αυτό που υποδείκνυε το όνομά του. Τυχερός… και Μπλε. Φορούσε μπλε ρούχα κι έβαφε τα μαλλιά του στην ίδια...

Εκείνος καθόταν σε ένα τραπεζάκι στη γωνία του μισοσκότεινου μαγαζιού δίπλα στο παράθυρο. Κούνησε τις σερπαντίνες που κρέμονταν από την...

«Δεν είναι ο δικός μου τρόπος σκέψης που έχει προκαλέσει τις δυστυχίες μου, αλλά ο τρόπος σκέψης των άλλων» « Αγαπητοί μου, Ονομάζομαι...

Πάντα της άρεσαν τα παραμύθια. Κι είχε την περίεργη τάση να τα πιστεύει. Δεν της φάνηκε περίεργο λοιπόν όταν είδε ένα λευκό, στρουμπουλό...

Ζωγραφίζει αγγέλους στο παράθυρο της γης. Χορεύει στους ανέμους με τις νότες της ζωής. Μα ο χρόνος χάνεται, κυλά, σαν την άμμο στην...