Σβήνονται οι μέρες σβήνονται στιγμές, σαν φύλλα στον άνεμο χάνονται ψυχές... Κάθε ανάμνηση  μακριά σαν ξένη αίσθηση, και εγώ δεν βρίσκω...

Θυμάσαι που περπατούσαμε πιασμένοι χέρι-χέρι; Τότε που η κάθε βόλτα μας φάνταζε μέρα γιορτινή;  Κεντούσαμε τα χάδια μας στου ήλιου τ’...

Ένα ανεπαίσθητο ρεύμα αέρος ένιωσα να μπαίνει στο κλειστό από παντού δωμάτιο του γραφείου μου. Εγώ,καθισμένη στην καρέκλα πίσω από το...

Ήρθες αργά στην ζωή μου… Πέρασα από πόνο, κλάματα, ατέλειωτα γιατί και δυστυχία. Επένδυσα σε έναν άνθρωπο που δεν άξιζε αυτά που πήρε. Σε...

Πόσο μου αρέσει να στέκομαι μπρος σου. Τον θαυμασμό μου ποτέ  δεν σου τον έκρυψα.  Συντοπίτες της ζωής και της μοναξιάς τα βάθη. ...

Πόσο νόημα έχουν αυτές οι λέξεις. Αυτές οι τρεις μοναδικές λέξεις. Μόνο που εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα μεγάλο  κακό και ξεχνάμε εύκολα...

Στη δική μου αλησμόνητη γιαγιά, και σε όλα εκείνα που έκρινε το πεπρωμένο σμίγοντας τις ζωές μας...  Άσβεστη η εικόνα της θα μένει στην...

Δεν δέχομαι να αλλάξω για εσένα. Αυτή είμαι και έτσι με γνώρισες. Πως μου ζητάς τώρα να αλλάξω, να γίνω κάτι που δεν είμαι, κάποια που...

Όπως μας το διηγήθηκε η Μαρία Μίτα- Νικολάου Καλώς τα μωρά μου, αγάπες μου μα κάθε βδομάδα ψηλώνετε; Έλα σκύψετε να σας φιλήσω.. Οοιιι...

Το σπίτι της φτωχικό μια κάμαρη όλη κι όλη την πόρτα του έχει ανοιχτή μες τη νυχτιά τη παγερή. Στη γωνιά το τζάκι καίει μπροστά στρωμένο...

Μία ζεστή μέρα καλοκαιριού μας έφερε κοντά. Ένα τηλεφώνημα που σε έφερε απρόσκλητο καλεσμένο. Εγώ έβγαλα το καλό κρυστάλλινο σερβίτσιο...

Από μικρό παιδί και μέχρι τώρα που είμαι πια ενήλικη γυναίκα θαύμαζα έναν άνθρωπο. Έναν άνθρωπο που από μικρός βίωσε την βιοπάλη στο...

Μήν αμελείς τις μνήμες σου. Κράτησε τες γερά φυλαγμένες. Ενα χαρτάκι με το γραφικό σου χαρακτήρα, και πώς να ξεχάσω. Για πες μου. Ούτε...

Υπάρχουν και κάποιες γκρίζες μέρες, μουντές, φουρτουνιασμένες, γεμάτες ψυχρά, υγρές· Αυτές που το κρύο τους σου τρυπάει ακόμα και την...

Οι αναμνήσεις μπορεί να μένουν μέσα σου σαν αχρησιμοποίητα, θαμπά χριστουγεννιάτικα στολίδια αλλά δεν ξεφτίζουν. Παραμένουν εκεί...

Χτίσε τοίχους κι άλλους τοίχους. Κάνε τους όσο πιο ψηλούς μπορείς... Κανείς να μην μπορεί να μπει στο 'οχυρό" της ψυχής σου. Το "κάστρο"...

Όταν η καρδιά τραγουδάει για τη λαχτάρα του αέναου έρωτά της και παίρνει το δρόμο που αυτή ορίζει Να 'μουν ο πόθος σου εγώ, να 'μουν το...

Πάρε τα δώρα της ψυχής μου, λουλουδιών το μύρο, στον άφωτο ουρανό της νύχτας να σκορπίζεις γύρω, κρυφό φιλί, σημάδι αγκαλιάς στο μονοπάτι,...

Είναι κάτι βραδιές που χωρίς να το επιδιώξεις οι λέξεις ξεπηδάνε αυθόρμητα μέσα από την καρδιά σου . Λέξεις που έχουν ριζώσει μέσα...

Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Ένα παραμύθι με κάστρα αλλά χωρίς καλό τέλος. Η πολυπόθητη ευτυχία εδράζεται στην αρμονία,...