Χαρακτήρας: Ανώνυμος  Σκηνή: Σκοτεινό βάθος. Ένα μοναχικό φως. Στο κέντρο, μορφή όρθια, γυμνή από κάθε προστασία – ψυχική και σωματική....

Στων ιδεών τον κόσμο κύτταρο είμαι· έτοιμο για απόπτωση, ρουφώ τον πόνο σου για να κρατηθώ. Κι όμως, έτοιμο να κατακτήσω την εύθραυστη...

Σήμερα δεν βαστάω άλλο. Το σάρκιό μου παραπαίει ανάμεσα σε διαλυμένα κύτταρα, κάτω από την υπόσχεση μιας βροχής. Τα σύνεφφα με χωρίζουν...

(Φωνή 1) Σαν τη σκιά γυρίζω ανάμεσα σε έρωτες παιδικούς, ανάμεσα σε μωβ αποχρώσεις του πρώτου έρωτα, που ήσαν το αγαπημένο μου χρώμα. Δεν...

Σωτηρούλλα Τζιαμπουρή Βασίλης Πασιπουλαρίδης ✨ Τραγουδούσε ένα τραγούδι γυμνό, Φορώντας ένα πεθαμένο εαυτό. Το έλεγε μοναξιά-σάρκα χωρίς...

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου Κάθε λέξη, σαν αγάπη που δεν φόρεσε τον μανδύα του έρωτα, σαν χείλη που άγγιξαν δάχτυλα και σίγησαν. Ό,τι...

Σήμερα βγήκε ολόγιομο το φεγγάρι να κλέψει κάτι απ’ τα μάτια σου. Τα μάτια σου— Όλα τ’ άστρα κι όλα τ’ άφταστα, Ήλιοι που ντρέπονται τη...

Είμαι δοσμένος στις λέξεις... Ως τα νεκρά μου κύτταρα, ως τα διψασμένα πάθη Τυφλός, τρελός και αμετανόητος, αδιάφορος εμπρός στα πρέπει...