Συνηθίσαμε, αδελφέ μου, να γεννάμε όνειρα για να παράγουμε ελπίδα! Γεμίζουμε πολύχρωμα μπαλόνια με ό ν ε ι ρ α, συνήθως ταξιδιάρικα,...

Δεν άκουσα τον θόρυβο – άκουσα την απουσία του Οι μύθοι έγιναν σκόνη στον άνεμο, Κι από τις στάχτες σηκώθηκε κάτι που δεν περίμενα: Εγώ....

Ακούω το κύμα να σκάει στα βράχια, την σιωπή, να σκίζεται από τις οιμωγές της πληγωμένης μου καρδιάς, τις φωνές του στοιχειωμένου έρωτα...

Ανάμεσα σε δυο γυάλινα σπίτια η νύχτα σέρνεται. Πότε στο ένα πότε στο άλλο. Ακούραστος ο καθρέφτης σου γνέφει κάθε φορά πως κάτι...

Φοιβόληπτο κι αυτό το δείλι στο βαθύ κόκκινο του έρωτα, αψιώνει στην κλώση της αγάπης. Χόλιασε ο ορίζοντας της μνήμης ουρανό και θάλασσα....

Γυναίκα μόνη στους δρόμους Μια γυναίκα μόνη στο δρόμο γυρίζει το κορμί της γέρνει, η καρδιά μου ραγίζει Προσπαθεί να ξεχάσει κάποιες...

Όταν στις ραγισματιές της ψυχής φυτρώνουν λουλούδια κάτω απ' τον ήλιο, οι άνθρωποι των δρόμων, μέσα τους δε σαλπίζουν ποτέ υποχώρηση....

Είχα ανάψει όλα τα φώτα... μήπως πάλι και φανείς. Τα κλειδιά πάνω στην πόρτα σαν μια μέρα της γιορτής. Είχα ανάψει όλα τα φώτα. Το...

Η ματιά μου πέφτει σε σένα... Παγωμένο με θλίψη συλλογίζεσαι, γεμίζεις θες δεν θες, για να κοπάσει ο καθείς τη δίψα του. Να γλυκάνει μα...

Αλέξανδρος Καψοκόλης: "Η συγγραφή με ταξιδεύει σε μέρη, εποχές, κόσμους που θα ήθελα να ζήσω, να παλέψω, να είμαι ένας από τους ήρωες μου...

Αέρινη και στριφογυριστή η μακριά στράτα. Ανάλαφρη κυμαίνεται στα σημάδια του ανέμου, πανταχού καιρού εκτεθειμένη απέναντι από τους...

Στης νύχτας την ώρα τη μοναχική ανοίγει διάπλατα τα φτερά της η ψυχή Θέλει να πετάξει μακριά ν ' ανταμώσει ανεκπλήρωτα όνειρα ... Εκεί...

Με συνοπτικές διαδικασίες και αφόρητο άλγος στο ικρίωμα τής άρνησης, η μία μετά την άλλη απαγχονίστηκαν οι λέξεις οι ανείπωτες –το άλας...

Σεργιάνιζε στις φτωχογειτονιές με συντροφιά μια φυσαρμόνικα αλλοιωμένη απ 'τις σκουριές.  Με το χαμόγελο στα χείλη ζητιάνευε χαρές.  Και...

Κάποιες φορές οι Ιούδες δεν κρατούν όπλο. Κρατούν το χαμόγελο σου, το βλέμμα σου, τον δρόμο σου. Ξέρουν τις πληγές σου γιατί αυτοί...

Σε ακανθώδη ιστό που έπλεξε ύπουλα η επιλογή σου, βρέθηκες αργά και ανυποψίαστα. Άκαρπη η προσπάθεια του απεγκλωβισμού! Άφωνη η φωνή σου...

Γίνε ηλιόλουστη λ ί μ ν η... που γαληνεύει τα ταραγμένα νερά των χειμάρρων με τη δόνηση που φέρνει η κάθε της σταγόνα... 🏞 Γίνε τ ρ α...

Τους ξένους τόπους όταν φέγγει δεν τους γνωρίζουμε το φως του πρωινού μας θαμπώνει Περιστέρια από την καρδιά μου πάνω από τους τοίχους...

Με την θέλησή μου αγωνίζομαι, χρεώνομαι τα λάθη όλων. Δεν είμαι ανώτερη τους. Τρέφομαι από βάσανα και απο ταλαιπωρίες. Δύναμαι να δίνω...

Κάρβουνο σε χαρτί Εικαστικός Ίνα Μελίδου 🌹

Μια προσευχή όχι προς τα πάνω, αλλά προς τα μέσα. Ένα ποίημα για τη γη που ξεχάσαμε – και τον Θεό που ίσως ακόμη μας περιμένει εκεί. Δεν...

Συναπάντημα αρωμάτων Συνάντησα μια πασχαλιά στο δρόμο για το σπίτι και μέθυσ’ απ’ τ’ άρωμά της που ήταν γλυκό σαν ευλογιά κι αναδυόταν...

Άσε, ψυχή μου... Αστόχαστα στις βαθύβατες ρύμες της μνήμης  η ψυχή μου  συχνά κατεβαίνει... Τί ζητάει ν' ανασύρει απ' του άφρονα χρόνου ...

"Ω! Μητέρα μου Γη!" Ω! Μητέρα μου γη! Εγώ, της Πύρρας πέτρα αιωνόβια! Μύησέ με και πάλι... Να γρικώ τη φλέβα σου και ν' αστροδένω το...

Κεντημένα τα βλέφαρα από απύθμενο πόθο, χορεύουν δυο καρδιές αντάμα με δυο σώματα. Ένα αργετίνικο τάνγκο παρασύρει αμετάκλυτα τις...

Τούτο το χάδι του βοριά που μες στα βράχια τρέχει πέρασε με ακούμπησε και μου είπε πως αντέχεις .... κάνεις ταξίδια μακρινά ...

Κανείς δε με φοβίζει Ούτε ύαινες, ούτε λύκοι Κανένα ζώο με κέρατα Νιώθω σαν σε μετερίζι Να με ζεσταίνουν των φίλων τα χνώτα . Αυτό που με...

Σήμερα θυμάμαι εσένα με στροβίλους αγάπης μέσα σε λάμψεις αναδυόμενου ήλιου στόλισα την μνήμη μου με όνειρα που κουβαλούν το αύριο. ...

Συμπαντικό ταξίδι Ποιο ταξίδι σε ποιο Σύμπαν; Ένα ταξίδι είμαι ολόκληρος ανάμεσα από άστρα και πλανήτες, από κοσμικές αυγές και ανεξίτηλη...

Κάποτε κρατούσα ημερολόγιο τώρα όχι πια Θα 'πρεπε όμως για να καταγράφω... Φεγγερές στιγμές Ξενιτεμένες φίλιες αγκαλιές Αγάπες στην...

Εύα Αλεξανδρή Κι αν μιλάμε ο ένας στον άλλο Κι αν λέμε πως η επικοινωνία είναι το παν στις ανθρώπινες σχέσεις... Ξέρουμε τι είναι να...

Κίτρινο  Μπλε  Κόκκινο. Κόκκινο το χρώμα που δεν αγαπώ ιδιαίτερα. Το χρώμα που αγαπούσε πολύ η μητέρα μου. Όταν το φορούσε φώτιζε ο...

Εμείς της γης οι τελευταίοι Με σώμα γεμάτο χαρακιές Μέσα στης μήτρας τις θηλές Γεννηθήκαμε εξόριστοι, γυμνοί και χρεωμένοι. Σέρναμε πάνω...

Ξέχασα να σου πω, πως η σιωπή δεν είναι κενό είναι το βάρος των λόγων που δεν ειπώθηκαν, ο χρόνος που κυλάει και δεν αφήνει ίχνη, παρά...

Ερωτεύτηκα... Το χαμόγελο σου την πρώτη στιγμή που ήξερα πως υπάρχεις. Ένα σου χάδι μέσα στης ζωής την καθημερινότητα. Ένα σου δάκρυ. Ένα...

Τελειότητα Δεν είμαι τέλεια, γεμάτη ατέλειες, ψεγάδια αδυναμίες, πάθη λάθη. Χαμένη στο λαβύρινθο ανθρώπινης ψυχής, ψάχνω μίτο Αριάδνης,...

Σώπασαν οι καμπάνες, έπαυσαν τα θαύματα, μύριζε θάνατο εκείνο το βράδυ. Η σάρκα σου έλλειπε. Τ' όνομά σου έγινε ήχος μιας αμαρτίας. Μια...

Όλα μισή ζωή! καρδιές αντέχετε καρδιές κουράγιο αόρατε Απρίλη μήνα μου απλώνεις στο μουράγιο σε κάθε δύση και ανατολή βλέπεις τον...

Αναζήτησε το φως· αυτό είναι που με συμβούλευε πάντοτε η ψυχή μου. Σε κάθε δυσκολία. Σε κάθε λόγο άδικο. Σε κάθε πράξη φθονερή. Σε...

Τραγούδι για ότι αγαπώ,  για ότι  δεν θέλω ποτέ να χάσω.  Γιατί με τίποτα δεν θα ήθελα πια να ζήσω,  αφού τις απώλειες δεν μπορώ να τις...

Τώρα την άνοιξη τα λουλούδια ανθίζουν. Οι χαρές γεννιούνται,και οι πικρές σβήνουν.  Έχεις την εντύπωση,πως οι άνθρωποι χαμογελούν ακόμα...

Θα με δεις συχνά να φεύγω.. από τις αναμνήσεις και από το τώρα. Ναι, αυτό το τώρα που κάποτε ήταν κι αυτό ένα παθιασμένο αύριο που...

"Περγαμόντο για δύο "      «Κλείσε το στόμα σου Μαρίνα. Δε θ’ ακούσει όλη η γειτονιά ότι κόρη μας είναι γύφτισσα». Η φωνή του πατέρα της...

Στο χάδι του ανέμου  ένιωσα να γεννίεσαι σαν φως πρωινό. Να ντύνεις τα βλέφαρα  με φρέσκια ελπίδα. Να περνάς και σβήνεις   τη μορφή σου...

Ακολούθησε με Κοίτα τα σημάδια. Πάτα στα ίχνη που σου αφήνω για να έρθεις κοντά μου. Δεν ρίχνω ψίχουλα για να μην χαθείς. Ροδοπέταλα θα...

Κανείς δεν μπορεί να αισθανθεί πως νιώθει μια καρδιά που πονάει, μια καρδιά που έχει «σωθεί» σε άγνωστα μάτια που την γέμιζαν χαρά και...

Μου δόθηκε ένα μυαλό στη γη να περπατήσω. Σκέφτομαι πάντα πριν αποφασίσω... Με σύνεση και υπομονή να μάθω να εξελίσσομαι. Να αναγνωρίζω...

Ματωσιά κι αρματωσιά του ονείρου του λαθραίου, στο κύμα σαν εκάλπαζες δελφίνι του Αιγαίου. Στα βράχια, στ' ακρογιάλια απελώ να σ' αγγίξω,...

Στης αμφιλύκης τα χρώματα βαπτίστηκα, ανθός στάχτης στο κοίλον του ουρανού ροβόλησα, με την ακραία μου αφοσίωση, μανιώδης συνουσία,...

Όνειρα, αναμνήσεις, στοιβαγμένα σε τούτη την αυλή στο πατρικό μας. Απλή, λιτή,χωρίς πολυτέλειες, μα για μένα φαντάζει σαν πολύτιμο...