ΝΙΚΗ ΦΩΚΑ

Κοιτάς τριγύρω,όλα όπως τα θυμάσαι,μπήκε πάλι καλοκαίρι κι η γέρικη πια σκαμνιά με τις ξερολιθιές ολόγυρα γέμισε καρπούς Μα πού πήγαν...

Αγαπώ κάθε τι θλιμμένο. Μάτια που ο ήλιος έγειρε να βασιλέψει, καρδιές που γέμισαν ρωγμές. Αγαπώ τα δάκρυα των παιδιών που ξέρουν...

Στο σύνορο της αλήθειας και με αβέβαια όνειρα μετριέται η αξία των στιγμών. Με χέρια που αγκαλιάζουν ζεστά και στη σιωπή που κρέμεται απ...