ΝΙΚΗ ΦΩΚΑ

Είχε βραδιάσει και μια περίεργη ησυχία απλώνονταν σκεπάζοντας όλο το μάταιο του κόσμου. Ξαφνικά ήρθαν άγνωστοι, και μ έναν απότομο τρόπο...

Η μνήμη των υδάτων, μια σταγόνα του άχραντου φωτός και υπάρχω. Από ένα σκοτάδι όλα γεννήθηκαν, απ το μεγάλο άλμα πάνω απ το έρεβος, απ...

Χιόνισε στην ποίηση, σκεπάστηκαν οι κορυφές  των ονείρων. Οι πέννες των ποιητών  στέγνωσαν την ώρα που  απεγνωσμένα ψάχνουν να γράψουν...