Ο έρωτας γέλασε Και ξύπνησαν οι άνεμοι ξεχύθηκαν στις πλατείες στροβιλίζοντας τα φύλλα σαν σε γιορτή. Ο έρωτας γέλασε Κι έγιναν τα...

Γυναικείο σώμα, κύμα γλυκό, πέτρα λαξευμένη  σε σμιλεύει το χάδι σε πλάθει ο πόθος  και εγώ ταξιδιώτης στο φως των λαγόνων σου  σε...

Η ζωή είναι ένα συνονθύλευμα συμβάντων, που συχνά δεν ερμηνεύονται αλλά προκύπτουν τυχαία, όπως και η γνωριμία τους. Η συνάντηση τους...

Σαν γυπαετός περιμένεις, με νύχια γαμψά, να κατασπαράξεις τη βορρά σου. Σαν άλλο είδος οντότητας εσύ ρημάζεις αμετανόητα τις κατακτήσεις...

Σ’ αγαπώ, όπως αγαπά ο άνεμος τη σιγή, καθώς περνά ανάμεσα απ’ τα φύλλα, που θροΐζουν απαλά. Σ’ αγαπώ, όπως η βροχή αποζητά να ξεδιψάσει...

Σεντόνια λευκά, διάτρητα διαφανείς συντροφιές φαντάσματα αιωρούμενα στις σκαλωσιές της νυχτερινής συμφωνίας των αστεριών. Η Αστάρτη σαν...

Στα Ίχνη του Άδειου Χρόνου Μέρες και νύχτεςπερπατώ στις σκιές των ανείπωτων λέξεων,εκεί όπου τα όνειρα ξεφεύγουν σαν καπνός από τα...

Τρέχει σα μικρό παιδί σταλάζει μέρα με τη μέρα σα σταλακτίτης… παίρνει σχήμα, δίνει νόημα στα όνειρα, ανανεώνει το οξυγόνο, σκορπίζει...

Απόψε σ’αποχαιρετώ… Αγγίζοντας τις μνήμες, γελώντας με τις νύχτες σου, κλαίγοντας κάποιες μέρες . Σκυθρώπιασες, χαμογέλασες, μου έφερες...

Σα στρόβιλος όρμησες, αντίδοτο στη μοναξιά. Ακαταπόνητος εραστής προσφορά στην ηδονή. Σα το νυστέρι χάραξες το ανύποπτο δέρμα, Τα...

Γυναικείο κορμί, μονοπάτι και ρίζα, μοιάζεις της γης, όπως μου δίνεσαι έτσι. Το δάσος του κορμιού σου, η ανάσα της γης, και κάθε σου...

ΝΤΑΝΙΕΛ (Μέρος 2ο) Με τον καιρό, η μικρή πόλη του Ντανιέλ άρχισε να αλλάζει. Οι νέες ιδέες που έφερε από τα ταξίδια του ενέπνευσαν τους...

Κάτω από τον ζεστό ήλιο του Ισημερινού, σε μια μικρή πόλη, που αγκαλιάζει τις τροπικές βροχοπτώσεις, ζούσε ο Ντανιέλ. Ήταν ένας άνδρας με...

Στη βαλίτσα του ανέμου, οι άνθρωποι φυτρώνουν ρίζες από χαρτόνι, με τα χέρια τους γεμάτα θάλασσες από σπασμένα σύνορα. Τα πόδια τους...

Ο έρωτας χορεύει με δαχτυλίδια από καπνό, σε κήπους, που τα ρολόγια φυτρώνουν σαν λουλούδια. Το φεγγάρι, μια μπλε κηλίδα σε πίνακα τρελού...

Η βροχή έπεφτε ασταμάτητα πάνω στα πλακόστρωτα της μικρής πόλης. Καθώς περπατούσε σκεπτικός, ο Αλέξανδρος, παρατηρούσε τις μικρές...

Ο κύκλος του αίματος πρέπει να σταματήσει. Ο πόλεμος είναι μια από τις πιο καταστροφικές και απάνθρωπες πράξεις που μπορεί να επιτελέσει...

Μέσα σε στροβίλους ανέμου, εκεί όπου τα σύννεφα μιλούν με τα φύλλα, σε είδα να χορεύεις με τα μάτια σου από γυαλί και τη φωνή σου υγρή...

Στον κόσμο μας, η διαφορετικότητα είναι αυτό που δίνει χρώμα και πλούτο στην ανθρώπινη εμπειρία. Κάθε άνθρωπος φέρει τη δική του μοναδική...

Σκηνή 1η Τα μακριά του δάχτυλα διαπερνούν τα γκρίζα μαλλιά πλέκουν τις σκέψεις με τις νευρικές απολήξεις στις κόγχες των ματιών. Σπίθες...