Νέμεσις

Νέμεσις

Ο ύπνος, πάλι

γίνηκε εφιάλτης

Τα κλαδιά σαν χέρια

απελπισμένα

εκλιπαρούν για

σωτηρία,

τα ξύλινα σώματα

σφάδαζουν

από τον κόλαφο

της απόγνωσης,

οι κραυγές

των θεϊκών όντων

σχίζουν τους

καπνισμένους αιθέρες,

η καρδιά ένα κουκουνάρι

φλεγόμενο,

ο θάνατος περιπατητής

περήφανος

άλλη μια φορά

στη χώρα του φωτός.

Το Αιγαίο του Ελύτη

ντύθηκε το μαύρο

του πένθους.

Αλλόκοτος ο άνθρωπος

Το ίδιον όφελος

ακατέργαστο μεθοδεύει

και «η πόλις» αδυνατεί.

Είναι ώρα όμως

………………………

Η οργή να βρει

το δρόμο της.

Η θεά Νύχτα

Ας ξαναγεννήσει

Τη Νέμεσι.

Μαρία Καραθανάση

Το ποίημα αυτό γράφτηκε τα χαράματα της 23ης προς 24η Ιουλίου 2018, με αφορμή την τραγωδία στο Μάτι, όπου βρήκαν φρικτό θάνατο 104 άνθρωποι.