ΑΛΙΚΗ ΠΕΪΚΟΥ

Σπίτι μου και πατρίδα μου είμαι... Με γωνιές σκιερές προφύλαξης από καυτές ακτίνες θύμησης ματωμένων ατυχιών κι ερώτων νεκρών Με καναπέδες λουσάτους ξαπόσταμα αποσυντονισμένων συναισθημάτων και μολωπισμένων κορμιών Με μπαλκόνια ευάερα αγνάντι στοχευμένων οριζόντων πόθων ανέφικτων κι εφικτών Το κλειδί λείπει μέσα μου να μπω Να με επινοήσω ξανά Στην εχθρότητα του χρόνου ν' αντιταχθώ... Αλίκη Πέϊκου 🌺

Σπίτι μου και πατρίδα μου είμαι... Με γωνιές σκιερές προφύλαξης από καυτές ακτίνες θύμησης ματωμένων ατυχιών κι ερώτων νεκρών Με καναπέδες λουσάτους ξαπόσταμα αποσυντονισμένων συναισθημάτων και μολωπισμένων κορμιών Με μπαλκόνια ευάερα αγνάντι στοχευμένων οριζόντων πόθων ανέφικτων κι εφικτών Το κλειδί λείπει μέσα μου να μπω Να με επινοήσω ξανά Στην εχθρότητα του χρόνου ν' αντιταχθώ... Αλίκη Πέϊκου 🌺

Χθες βράδυ αποκοιμήθηκα Ξύπνησα μ' ένα φιλί αιωρούμενο στην άκρη των χειλιών Μέσ' το ξέφωτο τ' ονείρου χαμένοι.. Και το φεγγάρι ακόμη διστακτικό στην παράδοση δύο κορμιών με τη γραφίδα της αστρικής αχτίδας ένα ποίημα να συνθέσει... Αλίκη Πεϊκου 🌹