Οι νιφάδες του Δεκέμβρη 🍁

Ο δικός μου Δεκέμβρης είναι φωτεινός.

Δεν δόθηκαν πολλές υποσχέσεις,

μα λίγες φράσεις έγιναν πράξεις.

Το μεγάλο ταξίδι του χειμώνα βρήκε το δικό του μήνα.

Λαμπερός γιορτινός ανυπόμονος, ανυπότακτος, κουρτίνες με χρώματα, γλυκές αλχημείες, ανθρώπων όνειρα, γεύσεις και χαμόγελα ψυχής, του Δεκέμβρη συναισθήματα.

Οι νύχτες μυρίζουν βροχή, η αίσθηση του πάγου στα χέρια υποταγμένη, μα η θέρμη του ξύλου που σιγοκαίει στο τζάκι χαράζει μελλοντικές αναμνήσεις.

Στα δακρυσμένα τζάμια αφήνω τον αχνό της αναπνοής μου, ενώ ένα

σ' αγαπώ πλανάται και γεμίζει η καρδιά.

Αγνοώ την παγωνιά και καρτερώ

τα δικά σου θαύματα.

Αυτά που εσύ χαρίζεις, μαθαίνοντας πως όταν η καρδιά είναι ζεστή εσύ είσαι μήνας ονειρικός.

Οι ημέρες γίνονται όλο και πιο όμορφες, φέτος αχνοφαίνεται μία μαγεία της αγάπης, της ανάγκης για το χορό των ξωτικών, και όσο το χιόνι πέφτει, και οι νιφάδες σχηματίζουν μορφή ο Δεκέμβρης μου κρατά το χέρι απαλά...

Εύα Αλιβιζάτου 🍁