Η μικρή Ρόζα - Δημήτρης Πολίτης 🍁

Η μικρή Ρόζα

στου πρωινού τη λάμψη

της παγωμένης μέρας

και στις κρύες νότες του ρεφραίν

ακούρδιστων χορδών του αγέρα,

στο γοερό μινόρε τόνο κλάμα σου,

συνθλίβεται η καρδιά

με λένε Ρόζα, είπες

τρυφερό βλαστάρι…

και πώς να φτάσεις

ουρανό για να ακουμπήσεις

την πυκνή ομίχλη

που σε τύλιξε να διώξεις,

από το παράτονο λαρύγγι

του αγέρα να αποδράσεις

ποιος να σου πει

δεν είσαι μονάχη

και να το πιστέψεις…

το σπίτι σου μίλια μακριά

και γκρεμισμένο

ποιο άσπρο χελιδόνι

να σταθεί πλάι σου

στο γκρίζο σκαλοπάτι

ποιος άπικρες λέξεις

να αφήσει μπροστά

στα τρομαγμένα

μπλε σου μάτια

μην κλαις ψέλλισα…

είσαι τόσο μικρή,

τόσο όμορφη

και μη φοβάσαι…

άφησε με να πάρω

τα πικρά σου δάκρυα,

τα δυνατά φτερά σου

διάπλατα άνοιξε

μόλις άνθισε η αμυγδαλιά

κοίτα, σε χαιρετάει η βιολέτα…

στον ήλιο κρατήσου

μπροστά σου η ζωή…

οδήγα την

σε μένα τον άγνωστο

μικρή νεράιδα της ζωής,

αποδιωγμένη από τη λίμνη σου

στην αγκαλιά μου κρύφτηκες

αγάπη πατρική να πάρεις,

άνοιξης ματιά να δεις,

μικρή μου Ρόζα από το Ιράν

 Δημήτρης Πολίτης 🍁