"Αύριο"

Έτσι είμαστε όλοι οι άνθρωποι,

ζητάμε να μάθουμε "το αύριο",

ποθούμε να δούμε τί κρύβει η ξαστεριά.

Δε θέλουμε να ξέρουμε τίποτα για το "χτες", για τη βροχή.

Χάθηκε...

Τι μας άφησε; Τι μας πήρε;

Τίποτα δεν υπάρχει στη συνείδησή μας,

όλα είναι ένα κομμάτι

που το στρατεύουμε με τ' άλλα

να το χρησιμοποιήσουμε αύριο.

Μαζεύτηκαν όλες οι έννοιες μπρος μας.

Χαθήκαμε...

Τα μάτια μας κοιτάνε τον ορίζοντα.

Τι θα φέρει, τι θα πάρει το αύριο;

Η μέρα της προσμονής,

η μεγάλη μέρα

του πόθου, της ευτυχίας, του πόνου.

Ίσως...

Όλα μείνανε στην ίδια θέση,

να μετακινηθούν αύριο.

Μα και το "σήμερα" για χτες

ήταν η πιο λαμπρή ημέρα.

Θυμήσου,

περιμένοντας το αύριο όλο και βουλιάζουμε.

Χανόμαστε.

...

Σοφία Π. Σαμόλη

Συλλογή " Ωδή και Δρόμοι"

Εκδόσεις Ανάτυπο