Έτσι είμαστε όλοι οι άνθρωποι, ζητάμε να μάθουμε "το αύριο", ποθούμε να δούμε τί κρύβει η ξαστεριά. Δε θέλουμε να ξέρουμε τίποτα για το "χτες", για τη βροχή. Χάθηκε... Τι μας άφησε; Τι μας πήρε; Τίποτα δεν υπάρχει στη συνείδησή μας, όλα είναι ένα κομμάτι που το στρατεύουμε με τ' άλλα να το χρησιμοποιήσουμε αύριο. Μαζεύτηκαν όλες οι έννοιες μπρος μας. Χαθήκαμε... Τα μάτια μας κοιτάνε τον ορίζοντα. Τι θα φέρει, τι θα πάρει το αύριο; Η μέρα της προσμονής, η μεγάλη μέρα του πόθου

Ήρθα να μιλήσω με τη θάλασσα για τον χειμώνα. Να της κατεβάσω, για τις πρώτες ψύχρες, τα μανίκια. Σε νησιά ανατρίχιασαν οι πατημασιές,...

Κρεμάω το ψάθινο καπέλο στον τοίχο. Ίσκιος καλοκαιριού στο καρφί, ιδρώτα κι αρμύρα ποτισμένο. Στο γείσο μία μαύρη κορδέλα, σινιάλο για τα...

Ανοίγοντας το χρυσαφί πουκάμισο του φθινοπώρου αφήνω του μια πεταλούδα στο μέρος της καρδιάς, να ακούει, ψυχή μου, στους χτύπους του...

Έτσι να μ' αγαπάς. Να μ' αγαπάς σαν καλοκαίρι. Που σκοντάφτει η θάλασσα στο βότσαλο και το γυρνά ανάσκελα. Με τους αδένες στην ανατολή....

Σκύβω και τη σηκώνω από το χώμα, της σκουπίζω τα αίματα, ανέγγιχτα μεταγγίζω στις φλέβες μου ό,τι λησμονιέται. Τα πέταλα, τον αέρα, το...

Θέλω να δώσω κάτι… Στην Μάνα την καθημερινή, που μ’ αποχαιρετά στην εξώπορτα του σπιτιού. Στην Μάνα που με προσμένει το μεσημέρι για να...

Λαξεύω το φιλί πάνω στην πέτρα, της Κυριακής, το γιορτινό. Αυτό που κράτησες, λάφυρο απόρθητο για εμένα. Τον μεστό σου Αύγουστο να...

Παρθενία του ωκεανού, μοναδικό μυθικό πλάσμα, πνοή στίχου. Γοργόνα ζωντανή, σμαραγδένιων χρωμάτων κορμί. Λαθρεπιβάτιδα χρόνων, ρυτίδων...

Χρυσίζει το δειλινό τη λίμνη. Των δέντρων οι κορμοστασιές λυγούν, άλλοι νάρκισσοι βουτούν στα νερά και χαμογελώντας χάνονται μέσα της. Τα...

Μυστικά γράφει του ορίζοντα η γραμμή σαν τ' αστέρια χορεύουν μέσα στη νύχτα, χορό σφιχτό, να πάλλονται οι ψυχές σαν το κορμί με το φιλί...

Αύρα είναι η αγάπη. Πνεύμα και άρωμα διαπεραστικό. Ένας Μπάτης, αέρας ζωοδότης θάλασσα και στεριά που τυραννά. Όστρια ευφορίας, δίψα...

Αγάπα. Όμορφη. Γενναία. Τυφλή. Απέραντη. Γενναιόδωρη. Χωρίς καταγωγή. Δυνατή. Εξακολουθητική προστακτική ... Σοφία Π. Σαμόλη Συλλογή:...

Δωροδοκώ της πανίδας σου τον λύκο για μια βόλτα μελίρρυτη στην απέραντη χλωρίδα των ματιών σου. Ασκαρδαμυκτί. ... Σοφία Π. Σαμόλη...

Ανοίγουν οι ουρανοί, λένε, απόψε. Μεριάζουν τ' αστέρια δρόμο. Ησυχάζει το φως ο ουράνιος θόλος. Ευχές χορεύουν στον αέρα. Σύμπαν και νους...

"Θα φύγω" μου' πες και ντύθηκες Δεκέμβρης. Κατέβασες τον χειμώνα από το πατάρι, κατάπιες τα δάκρυα του φθινοπώρου, φύλαξες το καλοκαίρι...

Αν ακόμα φτιάχνεις στίχους, χτίσε μου λίγο έρωτα. Με χρώμα.             Με άρωμα.                     Με πλώρη.                         ...

Η μνήμη μία καρτ ποστάλ ορθογώνια παραλληλόγραμμη. Με αποστολέα. Με παραλήπτη. Σύντομο κείμενο άτακτης γραφής: "Δε σε ξεχνώ"....

Αρσενικό του φθινοπώρου τρίτο πάρε σειρά να μετρηθείς. Με το μεγαλείο του χειμώνα στις πλάτες, βάρος  και του ανέμου σου ανακάτωμα. ...

Παζαρεύω του Σελιναίου Απόλλωνα το μαντείο, του Μορφέα τις φτερούγες τις ονειρικές, τα φεγγάρια που δεν κίνησαν ακόμα για τις πανσέληνές...