INFLUENZA Χρονογράφημα.

-Τελικά, έχω την α, είπα μαγκωμένη, τείνοντας συγχρόνως το φάκελο δια του λόγου το αληθές της πραγματογνωμοσύνης, του μόλις άρτι εκτελεσθέν μοριακού μου τεστ περί γρίπης!

Πίσω από το προστατευτικό πλεξιγκλάς, που χώριζε τις αναπνοές μας, δυο μάτια καχύποπτα με κεραυνοβόλησαν!

-Δεν σου είπα να μην έλθεις εάν βγει θετικό;

-Δεν είχα φάρμακα ψέλλισα…

-Θα τα γράφαμε τηλεφωνικά!

-!…..

-Και, μάλλον, δεν το κατάλαβα…

-Ορίστε, και τι νομίζεις ότι κάνει αυτή η μάσκα! Ένα ευτελές πράγμα είναι που δεν σε προφυλάσσει!

Και εγώ τι φταίω για τις μάσκες, στα φαρμακεία τις πουλάνε..

Να κάνει τα παράπονά της στον ΠΟΥ αφού τις θεωρεί αναξιόπιστες.

Κι εγώ που νόμιζα πως με βαθιά ενσωματωμένο στο είναι της, τον Ιπποκράτειο λόγο, θα σηκωνόταν από την καρέκλα της για να με ακροασθεί, μιας και όλες τις μέρες της απεχθούς γρίπης, νόμιζα

πως κοιμόμουν μ’ ένα γατάκι παρεούλα… Αφού σαν έγερνα από το δεξιό πλευρό κι ακουμπώντας την παρειά μου στον δεξιό καρπό μου, το άκουγα… Μιάου-μιάου… Μπα, ιδέα μου θάναι, μουρμούραγα. Και γυρνώντας από το άλλο πλευρό λούφαζε το γατάκι και μόλις γύρναγα πάλι στο πρότερο πλευρό μου, νάτο πάλι, μιάου-μιάου, λες και ήταν ενδοφλέβιο. Έτσι, ποτέ δεν θα μάθω εάν είχα συντροφιά τις νύχτες της ινφλουέντζας μου ή ήμουν μόνη κι όλα ήταν αποκυήματα του πυρετού, που πάσχιζα μόνο με αντιπυρετικά να τον αποδιώξω!…

Αφού η γιατρέσσα, απ΄ ότι φάνηκε, δεν ανήκε στους γιατρούς χωρίς σύνορα, αλλά στους ταμπουρωμένους, πίσω από ένα διάφανο πλεξιγκλάς!

-Να πας σπίτι σου και να μην ξεμυτίσεις για πέντε μέρες, μου είπε

με κάθετο τόνο που δεν σήκωνε αντιρρήσεις… Αφού μου σύστησε δυο χάπια κάθε μέρα, πρωί- βράδυ μετά φαγητό! Κι εγώ που είχα πάρει μαζί μου το καρδιογράφημα και τις εξετάσεις μου να ξέρω εάν θα πάρω χάπι της πίεσης… Κοίτα να δεις, τι έπαθα! Έφυγα κακήν-κακώς σαν αποδιοπομπαίος τράγος!

Αχ τι μου έκανες καταραμένη infuenza ! Εσύ και μόνον εσύ είσαι η αιτία που χάλασε το όραμα μια σταθερής φιλίας! Εμού και της απεμπέψασάς με γιατρέσσας μου!

Βρε, βρε, αναλογίστηκα την πρότερη επαφή μαζί της, πριν μερικούς μήνες…

Για δες, πως έχει ο καιρός γυρίσματα κι άλλα είναι τα μάτια του λαγού κι άλλα της Κουκουβάγιας!

Εγώ με έναν έρπητα ζωστήρα τούρμπο, να μου έχει αποπλανήσει το μέτωπο, να μου το έχει βάψει κόκκινο βαθύ σαγρέ σοβά! Να υποφέρω κατά κόρο από φαγούρα, αγωνία μην τυχόν και μου πάρει το φως

των μελιών οφθαλμών μου, και αγωνία για πιθανή αλλοίωση της μετωπικής ομορφάδας μου, σύμφωνα με το παντογνώστη Google.

-Γρήγορα –γρήγορα απεφάνθηστην κόρη μου μετά την έκθεση του περιστατικού μου τηλεφωνικά. Φέρτην, αμέσως!

-Ωω το προλάβαμε μου είπε με χαρωπή διάθεση αφού με εξέτασε επισταμένως… Τι γιάτρισσα είναι μωρέ ετούτη εδώ, όχι σαν μερικούς κατσούφηδες λες και τους σπρώξαμε εμείς στα θρανία να γίνουν γιατροί με το ζόρι… Βρε, εάν δεν τόχεις μέσα σου, το συναίσθημα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, τύφλα να χουν τα πτυχία! ! 

Γελαστή σαν αχτίδα, η δικιά μου, ομιλητική σαν χείμαρρος, καθησυχαστική, σούπερ!

- Πόσο χρονών είσαι μωρέ, με ρώτησε, ξαφνικά κι εν ευθυμία.

-Πατημένα εβδομήκοντα εφτά! 

-Μπα -μπα, να μην το λες, πετάς! Ούτε καν σου φαίνεται! Ζωντανή η μάνα σου, να την χαίρεσαι!

Απ’ τη χαρά μου, θες για την καλή μελλούμενη πορεία προς εξαφάνιση από προσώπου μου του καταχθόνιου έρπητα, πέταξα κι εγώ στα όρια της χαράς και του φιλότιμου. Έτσι περιχαρής, της χάρισα με αφιέρωση και δυο βιβλία μου, τα οποία αποδέχθηκε με φανερό ενθουσιασμό και με την πάγια εντολή σε οκτώ μέρες να με ελέγξει πάλι! Αυτή είναι γιατρός, μάλιστα, Αυτή! Συγκατένευσα πανευτυχής! Βέβαια, μου είπε ότι μπορώ να κυκλοφορώ, αλλά μακριά από μωρά κι εγκυμονούσες! Α, γι αυτό, αναλογίζομαι τώρα, δεν φοβήθηκε τότες και φέρθηκε τόσο ευσυνείδητα εκτελώντας στο ακέραιο τον ιπποκρατικό της όρκο. Ευτυχώς δλδ που δεν ήταν έγκυος, θα με είχε ξαποστείλει μαζί με τον έρπητα τηλεφωνικά στο πυρ το εξώτερο! 

Μα είδες τι μπορεί να καταφέρει μια influenza βαρβάτη;.. 

Βγάζει μάσκες και φοβίες στη φόρα.. Ποιοι πιστεύουν με τίμημα 

της ζωής τους, και νοιάζονται για κάθε βαλαντωμένη ψυχή και σώμα και ποιοι όχι. 

 Αν την ώρα της ορκωμοσίας δεν είναι ευπειθείς στα λόγια που χάραξε ο Ιπποκράτης και έχουν το ένα χέρι υψωμένο και το άλλο πίσω από την πλάτη τους, σαν τον όρκο που έδινε η Ρένα Βλαχοπούλου, όταν ορκιζόταν στον Κωνσταντάρα, ότι θα κόψει την τράπουλα. Α, κατακαημένε, ταλαίπωρε ραγιά, δεν αλλάζει τακτική το σύστημα! Εάν δεν πέφτει ντάγκα-ντάγκα το παραδάκι, στην ψάθα μπορεί να πεθάνεις, άντε, ίσως προλάβεις και σε κανένα ράντζο εκστρατείας!

Λιλή Βασιλάκη Δαφερέρα 🌹