Εδώ .. Εδώ στον Ναό σου Ποσειδώνα ήρθα πάλι, να ταξιδέψει ... ο νους το δειλινό κάτω απ ' το Βράχο σου στον ήχο των κυμάτων του πελάγου...

Πως ν ' αντέξω φως μου τόση ερημιά να φεύγεις με τ ' αγέρι σε μέρη αλλαργινά ... Μοναχή στ ' ακρογιάλι με τη ματιά θολή στάζει αλμυρό το...

Μάνα φεύγω μακριά μη με περιμένεις ... να γυρίσω άλλο πια. Θέλω κοντά της να ζήσω στη κοπελιά που από τη πρώτη της ματιά. Ο έρωτάς της...

Ποτέ μου δεν λησμόνησα το πρωινό εκείνο που τον πρωτογνώρισα αγέρωχο με μπρίο... Σαν κοίταξα τα μάτια του εκείνα τα μελιά της ψυχής μου τ...

Χρόνια τώρα σε περιμένω στης μοναξιάς μου τους αδειανούς δρόμους. Τα δάκρυά μου ωκεανοί τα όνειρά μου χίμαιρες ... Κι εσύ μαζί τους...

Σαν λιακάδα ζεσταίνουν της νοσταλγίας οι ίσκιοι αγάπης δάκρυ κυλάει στα μύχια της ψυχής η θλίψη. Τις πόρτες σφάλισε ο χρόνος κι έκρυψε τα...

Μη ξημερώσεις νύχτα μας ατελείωτο νάν' το βράδυ να κοιμηθούμε αγκαλιά στο ίδιο μαξιλάρι. Αγόρι μου γαλάζιο κρίνο αν σε χάσω τι θα γίνω;...

Βαθειά την κοιτάζει μες τα γαλάζια μάτια της. Αυτά τα πλάνα μάτια όλο έρωτα ... και νάζια .. του μιλούν .. πιότερο από τη σιωπή δε μπορεί...

Στης ματιάς το βλέμμα χτυπάει η καρδιά με τη σκέψη βουτηγμένη στου μυαλού τ ' άδυτα μέρη. Κάθε ανάσα ψυθιρίζει, μόνο αγάπη να γυρεύει...

Μες τη θολούρα του μυαλού κοχλάζει ... η απουσία σου άγρια αφέγγαρη η νυχτιά η σιωπή μαύρη σκιά ουρλιάζει. γεμίζει τη καρδιά ουλές την...

Φύτεψα στη πόρτα σου άσπρο ένα γιασεμάκι, με αγάπη με σεβντά ν ' ανθίζει, να μοσχοβολά. Η απαλή του μυρουδιά στ' ολόλευκα κλωνιά του...

Μαυροντυμένη η Παναγιά σκύβει και γονατίζει μπρος τον Πανάγιο Σταυρό. Οργή πνίγει τα βρόγχια της και η καρδιά ραγίζει. Παιδάκι μου...

ήλιος εσβύσθη ... Η γη στα δύο εσχίσθη... Ηλί .. Ηλί ... σαβαχθανί Σου παραδίδω....  το Πνεύμα μου Πατέρα ... Δάκρυα χάνει... Ο ουρανός...

Σωπαίνει η ψυχή μα ο πόνος της ουρλιάζει θρηνεί απαρηγόρητη σχίζεται και σπαράζει. Ο κόσμος ολούθε ανάστατος φρίκη και δυστυχία χάθηκε η...

Αχ, χχχ Εκείνη η εικόνα του ... εκείνο του το βλέμμα .... εκείνη η στιγμή ...... ήταν που κοντοστάθηκε μελαγχολική .... τον κοίταζε .......

Ακριβό δώρο είναι η ζωή κάθε ανεκμετάλλευτο λεπτό της αξία έχει αμύθητη όποιος το εκτιμήσει πολλά θά χει κερδίσει... Η ζωή στη βιάση της...

Ένα δικό σου φιλί να νιώσω την απόλυτη αγάπη ... Ένα δικό σου φιλί να μην το χορταίνω... Ένα δικό σου φιλί απαλό σαν βελούδο να με...

Ξάφνου ο ήλιος κρύφτηκε ο ουρανός σκοτείνιασε Η γης όλη αναποδογύρισε... Θωρρεί η Μανόλια τ' άνθια της τα λευκορόδινα .... να βάφονται...

Η Αγάπη είναι γυναίκα Η ψυχή είναι γυναίκα Η καρδιά είναι γυναίκα Η Ειρήνη είναι γυναίκα Η Αναπνοή είναι γυναίκα Η Ευτυχία είναι γυναίκα Η...

Παντέρημοι οι δρόμοι .... με πόνο αναρωτιέται η καρδιά που πήγαν οι ανθρώποι; η ζωή ...το γέλιο ... η χαρά; Δε βλέπει η ματιά όπου το...