Δίνουν τα χέρια τηρώντας συμφωνία των υποσχέσεων.  Αρνούνται να ταυτιστούν με το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ανέχονται το χθεσινό παιχνίδι  να ονομαστεί συγκυριαρχία, το προωθούν με τόλμη χωρίς προσθήκη πάθους. Δύο δεκάρες η Βιολέτα, Φτου ξελεφτεριά,σπασμένο τηλέφωνο,η συμφωνία διστάζει  να εμπιστευτεί αυτό τον κόσμο. Μαύρο μελάνι,αφήνει  το θλιβερό του αύριο. Η συμφωνία προπορεύεται... Οι υποσχέσεις τίθονται σε αναστολή. Εύα Αλιβιζάτου 🌹

Μη μου μιλάς στον ενικό Δεν επαρκεί το βιαστικό, πρόχειρες αντιδράσεις στης βιάσης το ονείρατο. Βουλιάζει η ανάγνωση... Πνίγονται δόλιες λέξεις, αγρεύουν συναισθήματα προσφέρονται σκιρτήματα. Αλίμονο στις δολερές φράσεις αγνώστων τρελές. Ανώριμες, για άγουρες. Βολεύει ο πληθυντικός... Να τηρηθεί νόμος ορθός! Ακούς καινούρια ρήματα. Γεμίζουν με συνθήματα, τους τοίχους με ονόματα. Μάταια τα ασώματα. Κράτα γερά πληθυντικό... Γεννιέται νέο λεξικό. Εύα Αλιβιζάτου 🌹

Στα δικά σου σεντόνια λέξεις γραμμένες... Σπανίζουν οι κηρομπογιές αλλά αγνοφαίνεται η δική σου ιστορία... Γραμμένη στα κόκκινα και βιαστικά, προσπαθώ να ξεχωρίσω λέξη λέξη. Καθισμένη στο ξύλινο κρεβάτι, προσεκτικά εναποθέτω το ύφασμα, κόντι κόντι, μη μου ξεφύγει η ουσία... Ένα μικρό τζιτζίκι ακούγεται μέσα στην απόλυτη σιγή... Θέλοντας να απομακρυνθώ από τη γνώση, προσπαθεί να με αποσπάσει. Λινό ύφασμα ποτισμένο με συναισθήματα. Παρατηρώ τη σκληρότητα των λέξεων, η τελευταία

Τι κάνεις; Καλά. Εσύ; Κι εγώ καλά. Τι κρύβεις; Τίποτα. Είμαι καλά. Ένα "καλά" για όλα. Για το πόνο στο κορμί, για το πόνο στη ψυχή. Για...

Φόρεσα το καπέλο μου όχι κανονικά. Ανάποδα ώστε να φαίνεται το πρόσωπό μου. Όταν σας κοιτώ να μπορώ να σας κοιτάζω στα μάτια με το δικό...

Χάδι απαλό στο πρόσωπο το αγέρι που σε αγγίζει ρυτίδα ακουμπά γλυκά το νιώθεις δεν σε αφήνει. Στέκεται εκεί ανάμεσα στο μέτωπο περνάει...

Φτάνει η νύχτα,έρχεται πιο νωρίς πια... Κάποιες μέρες την περιμένω. Ανυπομονώ να τελειώσει το φως και να έρθεις εσύ,το σούρουπο,το...

Οι άνθρωποι δεν αρκούμαστε σε αυτά που έχουμε. Οι άνθρωποι μαθαίνουμε να πληγώνουμε. Μαθαίνουμε να προδίδουμε, μαθαίνουμε να κοροϊδεύουμε...

Ήρθες κι εσύ.... Με μια γλυκιά μελαγχολία... Στάλες τα τζάμια και τα δάκρυα της βροχής,κάνουν σεγόντο.. Ερημιά, καταχνιά,δίχως αχτίδα...

Οι φλόγες τυλίγουν το κορμί μου... Καίγομαι  και δεν νιώθω τίποτα, μόνο η φωτιά με κάνει να ζω την στιγμή. Δεν πονάω, έχει κάνει την ...

Αγάπη. Μία λέξη, πέντε γράμματα. Η ζωή μας ολόκληρη βασισμένη πάνω σ’ αυτήν. Να πάρουμε, να δώσουμε. Καθημερινή αγωνία για ένα υπέροχο...

Πες μου μία αλήθεια. Έμφυτη η ορμή του ανθρώπου για την αλήθεια που πρέπει να αποτελεί σκοπό στη ζωή μας. Αλήθεια. Αντικειμενική θεώρηση...

Ανθρώπινες σχέσεις, λεπτές ισορροπίες, ευαίσθητες πτυχές. Δοκιμασίες από διάφορες καταστάσεις, είναι αυτές που καταστρέφουν την αρμονία...

Παράξενο το πέπλο που φοράς. Δαντελένιο με κεντίδια αναμνήσεων Μα το θλιμμένο βλέμμα σου αγκάθι ψυχής. Ο καιρός σε σεγοντάρει με την...

Κρατώ στα χέρια μου το βιβλίο του συγγραφέα Γιώργου Παλαιστή. "Αγνώστου Μητρός". Ο συγγραφέας εντυπωσιάζει και καθηλώνει από τις πρώτες...

Κραυγές ακούστηκαν παντού. Η Αφροδίτη δεν θέλησε να ανοίξει ούτε το παράθυρο, ώστε να βγει να δει το αποτέλεσμα της φρικαλεότητας. Πάλευε...

Θες να μιλήσουμε για την  Αγάπη; ψιθύρισε η  Ελπίδα... "Ας μιλήσουμε για Πίστη ήρθε η απάντηση".... -Πιστεύεις ότι με εκτιμούν; Με...

Η Έναστρη Νύχτα είναι ελαιογραφία σε καμβά του Ολλανδού μετα-ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ. Φιλοτεχνημένος τον Ιούνιο του...

Γνωστό θέμα ανθρωπίνων σχέσεων. Θέμα: Αχαριστία. Ευδοκιμεί σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη ανά των αιώνων. Πάντοτε θα υπάρχουν τα...

Κυκλοφορώ με  μία ταμπέλα κολλημένη στον λαιμό μου. Λευκή με μαύρα γράμματα. Φυσικά, αναρωτιέται κανείς γιατί είναι με μουτζούρες......