Χίλιες σιωπές

Είναι στιγμές που τα καλοζυγισμένα λόγια κρίνονται υπέρβαρα μπροστά σε αέρινες σιωπηλές υπάρξεις.

Σαστισμένα βυθίζονται στα ουτοπικά χαμόγελα αδιάφορων περαστικών.

Είναι στιγμές που τα χείλη απρόσμενα σωπαίνουν θαρρείς πως τα γράμματα ξεθώριασαν

σε μία στάση αναμονής ανώφελων παντοτινών προτάσεων.

Είναι στιγμές που προτιμώ χίλιες σιωπές απο να ζω σε μια ψευδαίσθηση παντοτινού ονείρου.

Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα εκτός από μία αγάπη που δεν την άγγιξαν τα λόγια, αλλά χίλιες σιωπές...

Σιωπές που πάντα θα κρατώ σαν φυλαχτό

Εσύ μίλησες ποτέ σε σένα για τις δικές σου;

Μπόρεσες να τις θυμάσαι ευλαβικά;

Προσκύνησε τες.

Είναι χίλιες....

Χρήστος Παναγιωτόπουλος 🌹