Φθινόπωρου η αρχή🍂

Η άπιστη εποχή του χρόνου,

που σηκώνει τα χέρια ψηλά σαν περνάει την γραμμή του δρόμου,

μια ζέστη,

μια το κρύο

κάποιες φορές και παγωνιά,🍂

δεν ησυχάζει δεν μιλά,

όλο ανεβαίνει στις ψηλές κορφές

μήπως φορέσει τις δροσιές,

για να κατέβει χαμηλά να δώσει αέρα και δροσιά,

Άνθρωπε,

όλα αλλάξαν όταν τα τύλιξε

της καταχνιάς οι αδέσποτοι ιοί

και των εχθρών η απειλή.

Φόβος,

και αγωνία

όταν οι βάρβαροι ανέβηκαν

στον θρόνο της λατρείας,

Οι εποχές χωρίς ταυτότητα γυρεύουν σωτηρία!

άνθρωπε βάζε το Σταυρόν

σαν ξημερώνει η μέρα,

έχει η καρδιά ανασαιμό βαρύ,

λίγη η χαρά

ν' ονειρευτεί,

πρώτα το άγνωστο

διαλαλεί.🍂

Δώσε την μάχη της ζωής,

δώσε αγάπην αληθινή,

και μια συγνώμη δυνατή!

Ποίηση: Κατερίνα Ηρακλέους 🌹