Εσύ κοίταζε για κοχύλια στην άμμο, εγώ θα βουτήξω στην θάλασσα να κολυμπήσω βαθιά , ίσως ξεπλύνω την μόνιμη σκέψη της ακτής και απλώσω την ελπίδα μου στο πέλαγος, δεν θέλω τη σκιά κανενός! Κατερίνα Ηρακλέους 💦

Η νύχτα άναψε το φως της, τα φράγματα ξεχείλισαν από νερό, οι ποταμοί γέμισαν νούφαρα τι ομορφιά! οι καταρράκτες πήραν χρυσό και ασημί...

Η Ειρήνη δεν θα ξεδιψάσει ποτέ, κάθε μέρα θα ζητάει ένα ποτήρι καθαρό νερό χωρίς στάχτες, χωρίς αίμα ... ένα ποτήρι καθαρό δροσερό...

Το σούρουπο του φθινοπώρου αναρρώνει λίγο την ψυχή μου.. με οδηγεί σε μια μικρή βουνοκορφή ... Νιώθω την δροσιά να απλώνει στο...

Παράλληλα κλαίω, γελάω, ανοίγω την αισιοδοξία, κλείνομαι στη σιωπή, παράλληλα ζω το σήμερα, φοβάμαι όμως μην ξυπνήσουν βόλια και αίματα...

Ξεμακραίνει το καλοκαίρι οι μνήμες όμως θα βαραίνουν τις ακτές, τα καμένα δένδρα και η μαύρη γη θα πονάει τις ψυχές των ανθρώπων, οι...

Μια σταλιά ουρανός, μια σταλιά θάλασσα, μια σταλιά γη, κοιμάται η ποίηση σε κάθε σταλιά, και ξάφνου οι στίχοι ξυπνούν, Θάλασσες...

Η άπιστη εποχή του χρόνου, που σηκώνει τα χέρια ψηλά σαν περνάει την γραμμή του δρόμου, μια ζέστη, μια το κρύο κάποιες φορές και...

τα πνευμόνια σου γέμισαν από στάχτες , μαύρο καπνό και η ψυχή σου άφεγγη, νεκρή και ζωντανή , 4 δρασκελιές για να εγκαταλείψεις την...

Αυτήν την εποχή αγαπώ γιατί γεννήθηκα μέσα απο τα σπλάχνα της, όταν ο μήνας Δεκέμβρης πάτησε το πόδι του μετά το φθινόπωρο, αναπνέεις...

τι κερδίσαμε, τι κερδίζουμε ρε κόσμε γυάλινε, ένα, δύο χαμόγελα ζωντανά με μάτια και χείλη; δύο, τρεις αγκαλιές ζεστές απο δάκρυα που...

η θάλασσα ποτέ δεν μου έδωσε ένα λουλούδι στο χέρι, τα καλοκαίρια ομως μικρή της χάριζα ένα αστέρι ! μικρή που ήμουνα ξεδίπλωνα τα...

Πενταδάκτυλε μου, σήκωσε την γροθιά σου πιο ψηλά και άπλωσε την χούφτα σου στην θάλασσα της Κερύνειας, την ράγισαν οι οχτροί στο...

Λες και ξύπνησε από την νάρκωση, για να μας θυμίσει ότι δεν πάει άλλο αυτή η ανοχή και αντοχή που βαραίνει την ψυχή, νάναι μισοπνιγμένη...

Μια παρέα ήτανε κοντά στην ακτή κάποια βλέμματα άναψαν την θάλασσα, κάποια μάτια πάγωσαν το φεγγάρι, άλλοι γελούσαν και τα γέλια ...

στα παλιά χρόνια, η αγκαλιά ζούσε και έσταζε μέλι, τα μάτια μιλούσαν μεταξύ τους και έλαμπαν από αγάπη, το μέτωπο καθαρό άστραφτε από...

Ρωτάμε.... ειρήνη τι κάνεις; που είσαι; που προσκυνάς; ανάβεις ένα κερί κάθε μέρα, γονατίζεις και προσεύχεσαι, Ειρήνη πώς νιώθεις; δεν...

ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΧΡΥΣΤΑΛΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Απόψε γιαγιά μέτρησα στο πρόσωπο σου έξι ρυτίδες, έξι βαθιές ριζωμένες ρυτίδες, για τα χρόνια που...

Παιδιά πεταλούδες, Παιδιά με ανθισμένα, γλυκιά χαμόγελα, Παιδιά που η ανατολή τα ξύπνησε αλλά την έπνιξε το σκοτάδι ενός τυφλού,...

Πουλιά που φεύγουν, πετούν σε άλλες γειτονιές της ίδιας γης, πουλιά της μοίρας που πίστεψαν και άγγιξαν το ψέμα και το κρέμασαν στα μάτια...