"Το άλας της ζωής"🌹

Με συνοπτικές διαδικασίες και αφόρητο άλγος

στο ικρίωμα τής άρνησης, η μία μετά την άλλη

απαγχονίστηκαν οι λέξεις οι ανείπωτες

–το άλας τής ζωής –

και καταδεικνύοντας τοιουτοτρόπως τη θνητότητά τους,

ξεψύχησαν αργά στα κλειδωμένα χείλη.

Αδίστακτοι δήμιοι οι αναβολές

τις εκτέλεσαν γράμμα γράμμα

ως την τελευταία πνιγηρή συλλαβή.

Τα λευκά φτερά τους απλώθηκαν,

έτριξαν στον αέρα

γυρεύοντας το δρόμο τού ουρανού να πάρουν,

εγκαταλείποντας τα παράπονα τού γήινου ρεαλισμού.

Τα αδηφάγα βλέμματα των άστρων

θέλησαν κάτι από τη λάμψη τους να κλέψουν,

αβίαστα να τις νεκραναστήσουν

όταν στις ματωμένες παλάμες τού δειλινού

κατέρρεαν τα εύηχα φωνήεντα.

Συλλαβές, πάλαι ποτέ ωραίες κοιμωμένες

κάτω από μάρμαρα υγρών κοιμητηρίων

πώς άρδην εξανίστασθε

και με συμπαντική διαύγεια,

αθάνατες, αγγίζετε ορίζοντα παντός!💞✨💞✨

Στέλλα Μιχαήλ Ζωγράφου