Στης ουτοπίας τη μέθη

Ήρθες πάλι στα ' όνειρό μου

σιγανά περπατώντας...

στις μύτες των ποδιών σου,

μη λάχει..

και με ξυπνήσεις...

τ ' όνειρο μου μη σβήσεις.

Αγάπη κι Έρωτα...

για να με ποτίσεις...

Αέρινο κι ανάλαφρο

το άγγιγμά σου,

πύρινη η ματιά σου,

ασύστολοι οι χτύποι..

της καρδιάς σου,

τα χείλη σου υγρά και

διψασμένα,

με τις αισθήσεις σου όλες

αέρινες σκιές.

Τα σφαλιστά μου βλέφαρα

χαϊδεύουν και

οι ψυχές μας ....

μελίρριτες ανασαιμιές

σε έκσταση γαληνεμένη

από τον πόθο του έρωτα

λυποθυμούν...

στης ουτοπίας τη μέθη.

Τριανταφυλλιά Παπανδρέου 🌹