Νυχτερινά...

1ο Απόσπασμα από τα «ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ»

Το ένα φέρνει το άλλο και γίνονται πολλά τα προβλήματα στη σκέψη. Που θα οδηγήσει αυτή η μάζωξη; Πόσο μεγάλο αυτό το κύμα που καλπάζει; Οδήγησα το σώμα μου στην άκρη της αβύσσου. Και ντράπηκα στο τελευταίο βήμα. Λιποψύχησα. Τραβήχτηκα πίσω, στου όχλου τη βουή. Σημάδεψα το άγριο δόντι της νυχτιάς και ρίχτηκα σ’ έναν πόλεμο σκληρό• σχεδόν ανελέητο.

Κ.Γ.Κ. 2025

2ο Απόσπασμα από τα «ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ»

Είμαι Ήρωας. Σώζω κόσμο. Πετάω πάνω από πεδιάδες και βουνά. Χωρίς οίκτο, σκορπάω το φόβο στους κακούς. Χαμογελάω στους απλούς ανθρώπους. Τα ταξίδια του μυαλού μου, συνέχεια με απασχολούν. Αναμοχλεύουν τη μνήμη και διορθώνουν τα λάθη μου. Όμορφος ο ύπνος και θελκτικός. Ας μην ξυπνήσω σύντομα. Θα χαθούν όλες μου οι αρετές. Ένας μικροαστός θα αναστηθεί και πάλι με τις φοβίες και τα ελαττώματά του. Είμαι Ήρωας!

Κ.Γ.Κ. 2025

3ο Απόσπασμα από τα «ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ»

Μα πως χορεύω έτσι; Ξέρω όλα τα βήματα, όλες τις φιγούρες, απ’ όλους τους χορούς. Με κοιτούν. Με ζηλεύουν. Θέλουν να χορέψουν μαζί μου όλες οι όμορφες τριγύρω. Σολάρω, χωρίς δισταγμό και φράξιες. Και αυτή, η πιο υπέροχη κοπέλα, έρχεται προς εμένα. Δεν τρέμω. Είμαι σίγουρος. Την αρπάζω κυριολεκτικά και γινόμαστε ένα καταπληκτικό ντουέτο. Αστράφτει το βλέμμα της μέσα στο δικό μου. Είμαι στην καλύτερη εκδοχή μου. Ανοίγω τα μάτια και τα ξανακλείνω. Κι’ ο χορός, συνεχίζεται.

Κ.Γ.Κ. 2025