Μαγεμένο της Άνοιξης ρυάκι ✨

Ανάμεσα από ψηλά βουνά

κι κορυφές μελένιες,

ανάμεσα από καστανιές

με εύσκια φύλλα,

μέσα απ΄ ισκιοφόρους δρύες,

ο φλοίσβος των ήρεμων νερών

ρυάκι ξεκινάει, κυλώντας

τα αβαθή, κρυστάλλινα νερά του.

Ήρεμα νερά, που τρέχουν

σε λιβάδια με πράσινη χλόη.

Πολύανθης άνοιξης φυτά

και φύλλα, που βγαίνουν γοργά

στου ήλιου το φως και μεγαλώνουν..

Θρασομανούνε

οι ανοιξιάτικοι ανθοί

μες΄ απ΄ τις ραγισμένης

γης τ΄ αυλάκι,

πόθους μυστικούς, κρυφούς,

που κατεβάζει.

Νύχτες με αστροφεγγιά

και με λευκό φεγγάρι

και μέρες ηλιοφώτιστες

σε απέραντες κοιλάδες.

Εκεί βαθιά χαράματα

σε φτέρες και σε βάγια,

γυμνές χορεύουν μάγισσες

και κάνουν μάγια.

Ρίχνουν τα μάγια στο νερά,

μαγεύουν παλληκάρια.

Ποτίζονται δένδρα και φυτά

κι ανθίζουν και μυρώνουν.

Τρώνε τα ελάφια τους ανθούς

και χάνουν το μυαλό τους.

Τα αγρίμια τρώνε τους βλαστούς

και ηρεμούν, μερεύουν.

Κι αν πιούν νερό οι άνθρωποι,

ξεχνούν το σπιτικό τους.

Περνούν κοπάδια από πουλιά

και πίνουν και μεθάνε.

Και τραγουδούν

ερωτικούς σκοπούς.

και τέρπουνε στο διάβα τους

βοσκούς και βοσκοπούλες.

Και σαλαγάνε αργά

οι βοσκοί τα πρόβατα

σ΄ ανθόφυτους μπαξέδες.

Κι ο Πάνας με την φλογέρα του

σε ολόδροση πηγή,

δίπλα σε μενεξέδες,

τραγούδια ψάλλει,

για τον Έρωτα,

που κυβερνά την ζήση,

για την πολύβλαστη την γη,

την καρποφόρα φύση.

Και οι νότες απ΄την φλογέρα του

των κουδουνιών τους ήχους

συνοδεύουν

και δίπλα στα κρυστάλλινα νερά

τρελό χορό χορεύουν

νύμφες θεόμορφες,

νεράιδες κυματούσες και

γλυκόλαλες, περικαλλείς

οι εννέα Μούσες.

Αλλόφρονα, ερωτευμένα τα πουλιά,

ψάλλουνε και χορεύουνε στα κλώνια.

Γλύκανε η άνοιξη κι ανθοφορούν τ΄ αλώνια.

Η πλάση όλη ξύπνησε, λες πως ανεστήθη.

Αλλιώτικα τρεμουλιάζει η καρδιά,

γλυκά, γοργά χτυπά στα στήθη.

-Άνοιξε διάπλατα το παράθυρο

να φτάσει ως την ψυχή μου

μοσχοβολιά απ΄ της μυγδαλιάς τα κλώνια.

-Άνοιξε διάπλατα παράθυρα ψυχή μου,

να μπουν τα νέα χελιδόνια.

Θεοφανώ Π. Θεοχάρη🌹