Ανταριασμένος Οκτώβρης 🍁

Μπήκες ταχύς κι  ανταριασμένος όλο θυμό, συννεφιασμένος,

όλο παραξενιά,μα και ξινίλα... Ντροπή, σποριάρης μήνας,

να κυνηγάς μέσα στη νύχτα, κιτρινισμένα, κόκκινα φύλλα !!

Με γκρίζες πινελιές έχεις αποφασίσει,

τις χθεσινές λιακάδες να μου τις σβήσεις !

Πήρες στους ώμους ένα φορτίο, γεμάτο αγέρα,  σκόνη και κρύο

κι όλος ντυμένος μέσα στα γκρίζα! Δεν θέλω να σε κακολογήσω,

μα, ούτε να σου τα σύρω πίσω...

Γι  αυτό και εγώ, για αποδείξεις,

σε πλαισιώνω σε μία κορνίζα!

Του ήλιου τα μάτια κλείνεις 

και του σπιτιού του παραθύρι.

Με σπρώχνεις μέσα στην κλίνη, χωρίς να κάνεις ένα χατίρι...

Και ξάφνου, γυρνάς μετανιωμένος, μου σκας χαμόγελο συννεφιασμένο,

με έναν ήλιο με δίχως πόδια 

και να μου δείχνει όλα τα δόντια. Ξέρω, σε λίγο,θα μετανιώσεις,

όταν ψιλή βροχούλα στρώσεις...

Και την προσμένω σαν ευλογία,

στην γη να δώσεις για ναχ' υγεία... Ευλογημένος είσαι, δεν αντιλέγω, 

γι' αυτό θα πίσω θυμό και λόγο.

Λιλή Βασιλάκη 🍁