Όταν οι καρδιές κτυπούν❤️💯❤️

Παγκόσμια ημέρα ζώων.

4 οκτωβρίου μία μέρα αφιερωμένη εξαιρετικά στους τετράποδους φίλους μας.

Νιώθω ότι δεν είναι η μοναδική μέρα του χρόνου που οφείλουμε να αναφερόμαστε στα κατοικίδια μας. Στα αδέσποτα, στα μοναχικά, σε αυτά που περπατούν στους δρόμους, σε αυτά που δεν έχουν πού να κοιμηθούν, σε αυτά που αρρωσταίνουν γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν νιώθουμε.

Γιατί κάποια άνθρωποι δεν αισθάνονται, γιατί κάποια άνθρωποι τα προσπερνούν.

Είναι αυτά με τα τέσσερα πόδια.

Τα ζωάκια άλλοτε,ούτε καν τέσσερα, χτυπημένα, παραμορφωμένα.

Κι είμαστε εμείς οι άνθρωποι με τα δύο χέρια και τα δύο πόδια και με μία καρδιά ενδεχομένως...

Μια μεγάλη καρδιά που μπορούμε να αγκαλιάσουμε αυτά τα πλάσματα.

Δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να μην είχα κατοικίδιο,απ' την εποχή που μεγάλωνα με γιαγιάδες μου, τους παππούδες μου, με τις γάτες τριγύρω από τους γονείς μου με τη τη μικρή μου την "Πιτσιρίκα" από το σπίτι στο χωριό,εκεί με τα δύο τρία τέσσερα σκυλιά ...

Τα τελευταία χρόνια η ζωή μου έχει γεμίσει με ακόμα τρία με την Balou μου, τη βασίλισσα, την πριγκίπισσα της ζωής μου ολόκληρης

Με τον λατρεμένο μου Bouki,ένα πλάσμα του Θεού,με τη Marika μου.

Τρία πλάσματα από φιλοζωική.

ΟΧΙ αγορασμένα, όχι από φάρμες ακριβοθώρητες.

Πλάσματα τα οποία βιώνουν την απόλυτη αγάπη,την απόλυτη φροντίδα, το νοιάξιμο.

Είναι τα πλάσματα της κάθε ημέρας μου.

Είναι αυτά που περιμένουν με αγωνία να ανοίξουμε τα μάτια το πρωί να νιαστούμε για αυτά.

Να τους δώσουμε τροφή, να τους δώσουμε αγάπη, να τους δώσουμε ένα χάδι.

Θα κοιμηθούν στην αγκαλιά μας.

Θα αναστενάξουν, θα μας κοιτάξουν έντονα, όταν εμείς δεν αισθανόμαστε καλά, αντιλαμβάνονται πως κάτι δεν πάει καλά...

Αναστενάζουν...

Μιλάς μαζί τους.

Γελούν....

Ναι γελούν και αυτά,μέσα από την καρδιά τους.

Γιατι η δική τους καρδιά δεν είναι σαν τις δικές μας.

Είναι διαφορετικές, είναι αυτές οι καρδιές που συγχωρούν.

Είναι αυτές οι καρδιές που δεν κρατούν κακία.

Είναι αυτές οι καρδιές που υποφέρουν σιωπηλά.

Είναι αυτό το βλέμμα που σε καθηλώνει, που μαλακώνει την καρδιά σου, που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι υπάρχει ένας λόγος για να ζεις, ότι υπάρχεις για να προσφέρεις.

Είναι αυτά τα πλάσματα του θεού που για κάποιο λόγο ήρθαν στη γη. Κανείς δεν ξέρει από τι φτιάχτηκαν.

Πώς ζουν μαζί μας.

Είναι αυτά τα πλάσματα τα άδολα που ποτέ δεν θα σου κάνουν κακό. Αυτό που αποζητούν είναι την αγάπη σου, το χάδι σου,το χέρι σου, την αγκαλιά σου, το φιλί σου.

Είναι εξαρτημένα από εμάς τους λιγοστούς.

Προστατέψτε τα, δεν έχουν τίποτα άλλο εκτός από εμάς στον κόσμο. Φοβάμαι την κάθε στιγμή που κάποιο από τα αγαπημένα μου πλάσματα πάθει κάτι.

Είναι η παρέα μου, είναι συντροφιά μου,είναι καθισμένα δίπλα μου γύρω-γύρω σα μωρά.

Σαν μικρά μωρά,αλλά σαν μεγάλα παιδιά όσο χρονών και αν γίνουν,πάντα θα είναι τα μωρά.

Είναι αυτά που τρέμει η καρδιά μας για τη στιγμή που δεν θα τα έχουμε πλέον.

Γιατί θα κοιτούν από ψηλά και εγώ θα δακρύζω.

Θα δακρύζω γιατί δεν υπάρχει μέρα όμορφη χωρίς αυτά.

Αγαπήστε τα.

Μόνο τότε θα νιώσετε ότι έχετε αγαπήσει πραγματικά σε τούτο τον κόσμο και έχετε αγαπηθεί.

Ευαγγελία Αλιβιζάτου 🌹