ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο έρωτας μου για το Σύμπαν

επηρεάζεται πάντα απ’ τις ελλειπτικές τροχιές

των ουρανίων σωμάτων

και των αδέσποτων ονείρων μου

Με ιλιγγιώδη ταχύτητα βυθίζω το πάθος μου

σε απρόσμενες ακινησίες τους

Ο έρωτας μου παλαντζάρει τότε

ανάμεσα στο ποθητό και το ανεκπλήρωτο

Τότε το είναι μου αποκτά ακαμψία

Εμπλέκεται σε θρηνωδίες και λυγμούς

που το εξευτελίζουν

Σταυρώνεται σε μια αναπόφευκτη παραλυσία

Πυρπολείται απ’ τη φωτιά

της ανημποριάς και του αδύνατου

Σβήνει η φωνή της ελπίδας μου

Το νόημα της συμπαντικής φυγής μου

άβουλο σωπαίνει

Οι καυτές επιθυμίες μου

για μια νέα αρχή στη ζωή μου

πέφτουν μέσα στις ρωγμές του χωροχρόνου

χωρίς να σηματοδοτούν κανέναν προορισμό

Χάνονται στο άπειρο της αστείρευτης νύχτας

Ανεγείρω το ναό της απελπισίας

προσευχόμενος στη θεά της αδράνειας και του ανέφικτου

Χρήστος Ντικμπασάνης