Υπαρξιακοί στοχασμοί🌹

Στοχάζομαι,

καθώς λιθοβατώ στα σκαλοπάτια για το άντρο

της λήθης

και πλησιάζω στο άτεγκτο λυκόφως μου...

Απογυμνώνομαι

από κάθε ματαιοδοξία και υπερφίαλα εγώ...

Ξεκρεμώ τα ανέφικτα όνειρα και τους άστοχους στόχους

από το κάδρο μιας ανώφελους προσμονής...

Στοχάζομαι πως...

Τί οφελούν τα ματαιόδοξα έσοδα που σωρείαν σοδιάζουμε

στο σεντούκι της ψυχής;

Τι όφελος αποκομίζει η ψυχή στην ένταξη κι ένταση

σ' ενός ανυποχώρητου εγώ;

Έτσι, πήρα το μονοπάτι της αυτάρκειας και υιοθέτησα την ολιγόμισθη επάρκεια της ψυχής μου.

Τώρα, κοιτώ

με άλλη προβολή τους ιριδισμούς των δειλινών

και του λυκαυγές το αγλάισμα...

Μόνο τα χρώματα κρατώ και την ουσία ζωγραφίζω

στα μετόχια της ψυχής μου...

Πόσο ευφραίνομαι από τη δύναμη της εγκαρτέρησης

μιας ανεμώνης στους λειμώνες της χειμωνιάς

και τα παλ μετάξια μιας μαργαρίτας...

Ενός κυκλάμινου στη σχισμάδα ενός βράχου..

Στην ακήρατη θέα μιας ολοπόρφυρης παπαρούνας ...

Τι ευφροσύνης απόσταγμα!!

Ίσως γιατί φέρουν το ίδιο ένδυμα ζωής.. το της Αγάπης;...

Θεία δωρεά τα τιτιβίσματα των πουλιών στο δάσος

της εγκαρτέρησης και το απολαυστικό, γλυκόηχο κελάρισμα

των νερών ...

Μα πάνω απ' όλα, μπορώ και αφουγκράζομαι με στοχασμό

κι ενσυναίσθηση

τον παφλασμό κάθε κουρασμένου κύματος

που φθάνει γεμάτο παράπονα στην ακμή της διαδρομής του

και για όποια διόδια πλήρωσε ακριβά

στο πολύπαθο διάβα του...

Αψηφώ, πλέον, τις αψιμαχίες

των έντονων συναισθημάτων

στην αρένα των αντιπαραθέσεων.

Κοφεύω στις ιαχές άλογων παθών και προκλήσεων...

Τι περιούσιο καταστάλαγμα αυτογνωσίας

και στοχαστικής εμβίθρειας που σου παρέχει η ζωή

στο πλησίασμα του λυκόφωτος!

Αναστοχάζομαι...

Πως η μόνη κληρονομιά που αφήσω στους απογόνους μου,

είναι άυλη!

Διδαχές και πράξεις ταπείνωσης

κι αφείδωλα μερίσματα αγάπης...

Δεν διαθέτω άλλη κληρονομιά, εκτός Τούτων!!

Μα και από τί άλλο έχει ανάγκη η ψυχή, τελικά,

για να ταξιδέψει

σε πέλαγα ακραιφνούς γαλήνης; ...

Λιλή Βασιλάκη 🌹