💦Των λέξεων η δύναμη 💦

Πληγώθηκες κι εσύ από λέξεις,

που στη στιγμή ματαίωσαν την ύπαρξή σου;

Πληγώθηκες κι εσύ από λόγια σκληρά,

που την πίστη στον εαυτό σου κλόνισαν;

Ήξερα κάποτε έναν άνθρωπο

που δεν κατάφερε ποτέ του να ξεχάσει·

που δεν ξεπέρασε ποτέ τον πόνο

που του προκάλεσαν τα φθονερά τους βέλη.

Είναι φορές που επιστρέφει με τη θύμηση

στις μέρες που –ολόκληρος ακόμη–

προσδοκούσε το αύριο,

πριν του ρημάξουν οι λέξεις την ελπίδα.

Έτσι είναι οι λέξεις…

Αφήνουν το αποτύπωμά τους στην ψυχή,

σαν το σημάδι που αφήνει ένα σίδερο καυτό

πάνω στο δέρμα σου.

Είναι ευλογία,

όταν τις νιώθεις βάλσαμο,

μια παρηγόρια σε όσα δύσκολα περνάς·

ή όταν μια υπενθύμιση είναι

του τι μπορείς να καταφέρεις·

κι ακόμα περισσότερο,

όταν αγάπη μαρτυρούν.

Γίνονται φυλαχτό τα λόγια αυτά·

όχι βαρίδια, που σε τραβούν στον πάτο.

Πες μου...

τι είναι για σένα οι λέξεις;

Μήπως σε μάτωσαν; Αιμορραγείς;

Πόσο βαθιές είναι οι πληγές σου;

Πονάς,

το νιώθω,

μα μη λυπάσαι.

Γνώρισα ανθρώπους που,

παρά τις ανοιχτές πληγές τους,

δε λύγισαν,

δεν έσπασαν,

δεν έγιναν σκιές,

αλλά παρέμειναν πηγή χαράς για όλους.

Ξέρεις πώς τα κατάφεραν;

Σίγησαν τις σκληρές φωνές

και πίστεψαν στου εαυτού τους την αξία.

Τον έμαθαν απ’ την αρχή

και τον αγάπησαν βαθιά,

αρνούμενοι να μπουν στη φυλακή

που οι άλλοι τούς επέβαλλαν.

Σκέψου…

Αν ήξερες ποιος είσαι,

το ίδιο θα σε πλήγωναν;

Οι προσβολές τους,

τα πειράγματα,

οι δόλιες υποσχέσεις;

Θ’ αμφέβαλλες για σένα

με κάθε κριτική,

με κάθε σύγκριση;

Άσε τις λέξεις να ειπωθούν

και μακριά να φύγουν·

μα κράτα εκείνες μοναχά

που πλάστηκαν με αγάπη.

Βάσια Δελημήτσου 🌹