top of page

Το πέταγμα του γλάρου 💦

ree

Απόψε η θάλασσα ζήλεψε

κι απλώνει τα οργισμένα κύματά της

να αρπάξει την αγάπη μας

μα εγώ ναυαγός

με το κορμί μου ιστιοφόρο,

χωρίς πυξίδα, πλέω ακόμη

μες στο άπειρο γαλάζιο

τ´ουρανού και του πελάγου.


Ένα τραγούδι θλιμμένο

μιας λησμονημένης σειρήνας

χαϊδεύει τους αφρούς

κι η βροχή των δακρύων

χάνεται στην άλμη της μνήμης.


Πετούν οι γλάροι πάνωθέ μου

συντροφεύουν μες στο πέταγμά τους

τα λόγια που μου άφησες

λόγια αγάπης

που δεν σβήνει ο χρόνος.


Κι εγώ πιασμένος στο βράχο σου

αγναντεύω τον φάρο

που το φως του χτυπά στα μάτια μου

σαν ελπίδα

και το φεγγάρι με χαμόγελο θλιμμένο

νικάει τον πόνο της λήθης.


Μάκης Λουκέρης 🌹

Comments


bottom of page