Το γιασεμί...

Το γιασεμί στo παραθύρι της

ανθάκια φορτωμένο,

με αγάπη μέσα απ ' τη καρδιά της

το είχε φυτεμένο.

Πόσο πολύ το λάτρευε

πρωί -- πρωί ξυπνούσε

με κρύο νερό το πότιζε

και το γλυκοφιλούσε.

Και κείνο όλο κι άνθιζε

κρυφά χαμογελούσε,

μ " ευωδιά την κέρναγε

γλυκά τηνε μεθούσε.

Ξένος σιμά του στέκεται

σκύβει και το μυρίζει ...

το άρωμά του είν ' βάλσαμο,

η καρδιά του φτερουγίζει...

Αχ ,

Γιασεμάκι μου ...

πληγή έχω αγιάτρευτη,

μονάχος δίχως ταίρι,

χωρίς αγάπη, χωρίς στοργή

χωρίς... ούτ' ένα χέρι

για πες μου;

γιασεμάκι μου

ποιος σε καλημερίζει

ποιό χέρι σε φροντίζει ...

Το γιασεμί

εχλώμιασε

φοβήθηκε το δόλιο

του κόπηκε η ανάσα του

από τον πολύ του πόνο..

Μη με ρωτάς βρε ξένε μου

του λέει λυπημένο,

ξερίζωνέ μου... την καρδιά

κάλλιο, μα δεν σου λέω.

Τριανταφυλλιά Παπανδρέου 🌹