Συνέντευξη στην Ιωάννα Σταθοπούλου/Στέφανος Αλεξιάδης

1. Το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Και εγένετο φως» από τις Εκδόσεις Μίνωας, συνδυάζει το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής με το φως της αποκάλυψης. Πώς γεννήθηκε η ιστορία και η ιδέα αυτής της αντιφατικής σύζευξης;

Ο τίτλος λειτουργεί πολυεπίπεδα. Αναφέρεται φυσικά στη βιβλική φράση, ωστόσο στο πλαίσιο του βιβλίου αποκτά πιο σκοτεινή, σχεδόν ανατριχιαστική διάσταση. Η ιδέα μου γεννήθηκε από το γεγονός πως συνηθίζουμε να ταυτίζουμε το φως με την καλοσύνη και το σκοτάδι με το κακό. Στο «Και εγένετο φως» προσπάθησα να ανατρέψω αυτή τη βεβαιότητα. Το φως δεν είναι μόνο αποκάλυψη και λύτρωση, μπορεί να γίνει και αμείλικτος καθρέφτης, να φωτίσει αλήθειες που ίσως θα προτιμούσαμε να παραμείνουν κρυμμένες. Αυτή η αμφίσημη φύση του φωτός συμπυκνώνει το νόημα του βιβλίου: η αλήθεια δεν έρχεται για να εξιλεώσει, αλλά για να ανατρέψει. Είναι ένα φως που πυρπολεί.

2. Πόσο “αληθινοί” είναι για εσάς οι ήρωές σας; Γεννιούνται αποκλειστικά μέσα στη φαντασία σας ή κουβαλούν ψήγματα πραγματικών ανθρώπων και εμπειριών που σας έχουν σημαδέψει; Υπάρχει κάποιος ήρωας που ξεχωρίζετε, και αν ναι, για ποιο λόγο;

Στην αρχή συγγραφής κάθε βιβλίου οι ήρωες που δημιουργώ μου είναι παντελώς άγνωστοι. Ωστόσο όσο περνούν οι μήνες, αρχίζω να δένομαι με αυτούς τους ανθρώπους, τους δίνω υπόσταση, τους γεννώ μέσα από δικά μου βιώματα και αυτό είναι πραγματικά μαγικό. Αν έχω μια αδυναμία, αυτή ανήκει στον Φοίβο, τον ήρωα των «Φτερωτών σανδαλιών» που με έβαλε στον κόσμο του βιβλίου και τον ευγνωμονώ.

3. Η «Οιμωγή» ήταν το πέρασμά σας από την εφηβική λογοτεχνία σε αυτή των ενηλίκων. Πώς βιώσατε αυτή τη μετατόπιση; Σας δυσκόλεψε ή σας απελευθέρωσε περισσότερο;

Ήθελα να νιώσω πιο ελεύθερος και σε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε ενήλικες μπορώ να το κάνω πιο εύκολα. Με δυσκόλεψε όσο με δυσκολεύει κάθε διαφορετικό βιβλίο που γράφω. Κάθε φορά είναι σαν να το κάνω για πρώτη φορά. Άλλωστε δεν είναι ότι είχα μεγάλο συγγραφικό παρελθόν ώστε να βγω από τη συνηθισμένη μου ρουτίνα.

4. Στο «Και εγένετο φως», ο έφηβος ήρωας σας μοιάζει να ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο φαντασιακό, αναζητώντας την αλήθεια μέσα στο σκοτάδι.

Είναι ένας χαρακτήρας που κουβαλά τους φόβους και τις προσδοκίες μιας ολόκληρης γενιάς. Τι σας γοητεύει περισσότερο στις εφηβικές ψυχές;

Αυτό που με συγκινεί βαθιά στις εφηβικές ψυχές είναι η ένταση με την οποία βιώνουν τα πάντα, η αλήθεια τους είναι απόλυτη, αδιαπραγμάτευτη. Οι έφηβοι βρίσκονται στο όριο ανάμεσα στο παιδικό και το ενήλικο βλέμμα, δεν έχουν ακόμη φθαρεί από τη συνήθεια, ούτε όμως είναι πια αθώοι. Κουβαλούν μια απελπισμένη ανάγκη να βρουν το νόημα των πραγμάτων, ακόμα κι αν αυτό τους οδηγήσει στα άκρα.

5. Στα έργα σας, το μυστήριο φαίνεται να λειτουργεί ως όχημα αυτογνωσίας. Είναι για εσάς η γραφή μια μορφή προσωπικής εξομολόγησης ή περισσότερο ένα πείραμα παρατήρησης του ανθρώπου; Πώς βιώνετε τη συγγραφική διαδικασία στην πράξη; Υπάρχει κάτι μέσα σ’ αυτήν που σας δυσκολεύει ή σας φθείρει δημιουργικά;

Το μυστήριο, για μένα, δεν είναι απλώς αφηγηματικό εργαλείο, είναι ένας τρόπος να προσεγγίσω τον άνθρωπο, να τον δω γυμνό μπροστά στις αντιφάσεις του. Η γραφή λειτουργεί άλλοτε ως εξομολόγηση κι άλλοτε ως πείραμα. Υπάρχουν στιγμές που γράφω για να κατανοήσω τον εαυτό μου, να φωτίσω φόβους και άλλες, που στέκομαι πιο αποστασιοποιημένα, σαν παρατηρητής που εξετάζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων μέσα σε ακραίες συνθήκες. Αυτό που με δυσκολεύει περισσότερο είναι η στιγμή της σιωπής, όταν οι λέξεις δεν έρχονται και πρέπει να εμπιστευτώ την υπομονή. Κι όμως, αυτή η δοκιμασία είναι και το πιο ζωντανό κομμάτι της γραφής, εκεί όπου η φθορά γίνεται αφετηρία αναγέννησης.

6. Έχετε πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ειδική Αγωγή, ένα πεδίο που αγγίζει βαθιά τον άνθρωπο και την πολυπλοκότητα της επικοινωνίας.

Πόσο έχει επηρεάσει αυτή η εμπειρία τον τρόπο που βλέπετε τον κόσμο και κατ’ επέκταση, τη γραφή σας; Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα κατανόησης και αποδοχής του διαφορετικού;

Οι σπουδές μου, όπως και κάθε σπουδή που κάνει ο άνθρωπος, μου άνοιξε ορίζοντες που δεν γνώριζα ως τότε πως υπήρχαν. Όσο για τη λογοτεχνία, θεωρώ πως είναι ο πλέον κατάλληλος χώρος να νιώσει κάθε άνθρωπος ασφαλής. Μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου, μπορεί να υπάρξει χωρίς ταμπέλες, χωρίς την πίεση να εξηγηθεί ή να «χωρέσει» σε κάποιο πλαίσιο.

7. Αν σας ζητούσα να συνοψίσετε την πρόθεση πίσω από κάθε βιβλίο σας, πώς θα την περιγράφατε και ποιο είναι το νήμα που ενώνει τις ιστορίες σας;

Δεν έχω συγκεκριμένη πρόθεση. Θέλω να μιλήσω για όλα αυτά που σκέφτομαι, για όλα όσα βλέπω, μαθαίνω, για όλα όσα με προβληματίζουν. Αν κάτι μπορεί να ενώνει τα βιβλία μου είναι η προσπάθειά μου να αποτυπώσω την κοινωνία όπως είναι, χωρίς στολίδια και ωραιοποιήσεις.

8. Αν δεν γράφατε, με ποιον τρόπο πιστεύετε πως θα εκφράζατε τις σκέψεις σας και τα συναισθήματά σας; Μέσα από τη διδασκαλία ή ίσως μέσα από τις ίδιες τις σχέσεις σας με τους ανθρώπους;

Η διδασκαλία είναι σίγουρα ένας τρόπος να εκφράζομαι αλλά νομίζω πως κάθε τομέας χαρίζει και ένα άλλο είδος εξωτερίκευσης.

9. Πώς βλέπετε την πορεία της ελληνικής λογοτεχνίας σήμερα;

Πιστεύετε ότι δίνεται ουσιαστικά χώρος σε νέες φωνές και πιο τολμηρά είδη γραφής; Και αν σας ζητούσαν μια συμβουλή οι νέοι συγγραφείς που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα, τι θα τους λέγατε να προσέξουν και τι να περιμένουν ρεαλιστικά από αυτό το ταξίδι;

Η ελληνική λογοτεχνία ανανεώνεται, με νέες φωνές που τολμούν να πειραματιστούν και αυτό είναι θετικό. Δεν θεωρώ πως είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές, ακόμη μαθαίνω και αν με ρωτάτε, θέλω να μαθαίνω για πάντα. Αυτό που κάνω είναι να διαβάζω πολύ, να γράφω πολύ και να ακούω περισσότερο.

10. Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας; Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες σκέψεις ή προβληματισμούς που σας απασχολούν, είτε σε δημιουργικό είτε σε πιο προσωπικό επίπεδο;

Στις αρχές του 2026 πρόκειται να κυκλοφορήσει το νέο μου μυθιστόρημα και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Καταπιάνομαι με ένα θέμα που με απασχολεί καιρό σαν ιδέα και έψαχνα τον τρόπο να την εκφράσω. Μακάρι να μπορούσα να μοιραστώ περισσότερα αλλά έτσι κι αλλιώς σύντομα θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία.

Για τον συγγραφέα...

Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και στα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παράλληλα ολοκλήρωσε το τμήμα των Παιδαγωγικών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille.

Η συνέντευξη δόθηκε στην αρθρογράφο Ιωάννα Σταθοπούλου.