"Πόλη σε ίκτερο"

Χλεμπονιάρα χλωμή φάτσα τ' Απρίλη

Κιτρίνιάρα η πόλη σε ίκτερο ζει

Με ένα ρόδο κίτρινο στα χείλη

Λες και πρόωρα βγάζει τη χρυσή

Σαν τρελός ένας νοτιάς που τρεχει

Ξερίζωσε τις θίνες της Αφρικής

Ο ουρανός κίτρινα δάκρυα βρεχει

Η γη, άρρωστο φρούτο πορτοκαλί

Μες των ανθρώπων τη σκόνη σε ψάχνω

Και δεν σ' αντικρίζω νοικοκυρά μου

Όλα σε κίτρινα στα μάτια μου βάφω

Αόρατη μου είσαι σαν η σκόνη της άμμου.

Σε βρήκα και σε κοιτάζω στα μάτια

Μέσα τους θα' θελα ο εαυτός μου να βγει

Αυτά τα μάτια που με βλέπανε διαμάντια

Με βλέπουν σύννεφο πορτοκαλί.

Σαν φθινόπωρο άρρωστο που φυλλορροεί

Ο κόσμος μου φαίνεται Ασία χλωμή

Εκφράζει η φύση με ζήλια ψυχής

Την κιτρινίλα της εποχής.

Λευτέρης Σιωμος Κ/94 δ.π.