Στον ανθόκηπο του φεγγαριού

Μιλάς ενώ εγώ χαζεύω τα χείλη σου..

Ο αγέρας τα αγγίζει..

Σκορπούν στο άγγιγμα του μελωδίες από άγνωστα τραγούδια και χρώματα φαντασίας ανεξίτηλων φιλιών .

Σε κοιτώ κατάματα..

Χάνουμε στον ιλίγγο των γαλάζιων τους διαδρόμων.

Πέφτω σε δίνες μνήμης..

Με ζαλίζει ο χορός των ονείρων..

Με πυξίδα το γέλιο σου σαλπάρω για τους ουρανούς.

Δεξιά στο παράθυρο πρόβαλε ένα ανθισμένο φεγγάρι, το Φεγγάρι των Λουλουδιών. Από τις αντανακλάσεις, γέμισαν τα μάτια σου άνθη.

Με κοιτάς και με ραίνεις ροδοπέταλα μαγείας, με μια θύελλα εαρινής φαντασίας.

Απόψε έμεινα ξύπνιος στους ανθόκηπους της πανσέληνου του φεγγαριού σου.

Λευτέρης ΣιωμοςΚ85 δ.π.ελ.