Στα μάτια του κόσμου 🌹

Στα μάτια του κόσμου φωλιάζει ο πόνος

Μια κραυγή ζει στον αέρα της αγάπης.

Κάνε το όνειρο αλήθεια.

Σμίλεψε το μέλλον στης καρδιάς τους χτύπους.

Και ανάσανε ανάσανε, πριν το σκοτάδι γύρει ολούθε το πέπλο της αφάνειας.

Εσύ! Εσύ είσαι το όνειρο της έγερσης.

Της αφύπνισης των ψυχών και των σωμάτων.

Εσύ, που ταπεινά έδενες τα κορδόνια των παπουτσιών σου στο λασπόδρομο.

Εσύ, που πάντα προστάτευες τους αδύνατους φίλους σου από τις κακοτοπιές.

Εγώ, πιστεύω σε σένα.

Σε σένα, τον καθένα, τον ένα, τον μοναδικό κάθε φορά, που βλέπεις καθάριο το μέλλον.

Αυτόν τον λιπόψυχο, το μεροκαματιάρη, το φοβισμένο άνθρωπο της σύγχρονης τρώγλης της ζωής.

Κι’ εγώ σε θαυμάζω.

Ανυμνώ το μεγαλείο της Ύπαρξής σου.

Που μπόρεσες να σταθείς κόντρα στη λαίλαπα και όρθωσες την Ηράκλεια φύση σου απέναντι στον όλεθρο.

Είθε!

Κ. Γ. Κ. 2025