Σπουργίτι εσύ 🌱

Σπουργίτια ανέμελα ο έρωτας γνωρίζει.

Ήχος βροχής που συναισθήματα αγγίζει.

Μέσα Φλεβάρη μια αμυγδαλιά ανθίζει.

Άσπρος παράδεισος που την καρδιά ορίζει.

Πάνω στο χώμα οι στιγμές χρώματα παίρνουν.

Φτερά πολύχρωμα χαρά

που μας προσφέρουν.

Ξερά τριαντάφυλλα στα μάτια ζωντανεύουν

Πικρά τα δάκρυα στα βλέμματα θεριεύουν.

Μια ηλιαχτίδα σου περνάω στο λαιμό σου.

Σαν αλυσίδα στη φορώ σαν το όνειρο σου...

Φιλί αφήνω στον απαλό λοβό σου...

Ηχώ αφήνει το σπουργίτι βάλσαμό του...

Μέσα σε θάμνο μια φωλιά μας περιμένει.

Είσαι το μέλλον γαλανό μου πεφταστέρι.

Χωρίς εσένα ο χειμώνας είναι άδειος

θα είμαι μια θάλασσα που κάλυψε ο πάγος.

Γίνε το ταίρι μου του έρωτα σπουργίτι και εγώ θα γίνω ουρανός στο παραθύρι.

Χρήστος Παναγιωτόπουλος 🌹