Σαν λεπτοδείκτης η ζωή🌹

Σαν λεπτοδείκτης η ζωή γυρνά,

σφαίρα, στο εκκρεμές του κόσμου.

Σαν μια ανάσα, η νιότη προσπερνά,

μια δρασκελιά, μια υποψία δρόμου.

Σαν σκόνη σβήνει, θάβεται,

στην λησμονιά του χρόνου...

Τί να προλάβει; τί να πει;

Σε μια στιγμή μονάχα τί να ζήσει;

Αφού στο άψε-σβήσε αστραπή,

ως φως, για λίγο μένει;

Σαν το κερί που η φλόγα του πεθαίνει;

Συλφίδα, αδύναμη, ισχνή,

στα γηρατειά, αχνός που φθίνει...

Σαν σκοτεινιά ο θάνατος

την παίρνει καταπόδι.

Σαν την βροντή, π' ακολουθεί,

με μιαν στεντόρεια φωνή,

την τροχιά την σύντομη της κόβει...

Τριγμοί, χαμός, αλαλαγμοί,

σαν ξεψυχάει το βιος της.

Τα σήμαντρα ηχούνε πένθιμα.

Η θλίψη τους βροχή,

θρηνούν για τον χαμό της.

Έτσι με βιάση μοναχή,

αέρας, έρχεται στην γη.

Μονάχη, έρημη, χαμένη,

σ' άλλη ζωή πηγαίνει...

*******

Λιλή Βασιλάκη Δαφερέρα 🌹