ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ...

Αναγαλλιάζει ο Αύγουστος,

αστροφέγγαρος.

Άνοιξε των Ουρανών η πύλη.

Με την καρδιά στα χείλη,

Παναγιά μου,

στερνή παρηγοριά μου.

Χαμόγελο έγινε ο Ουρανός

και ευτυχία.

Το δοξολόγημα σου,

των θείων ονείρων ευλογία.

Ανθούς γιόμισε τη γυμνή γη.

Παναγιά μου,

της αυγής αστέρι,

στα κρινόχερα σου

στάξε μύρα και σμύρνα,

τα γιατρικά σου.

Τα παρακλητικά της αγάπης,

για την κάθαρση της ψυχής.

Παναγιά μου μοσχόβολη,

ανάσασμα των άγιων κρίνων,

αλάφρυνε του ίσκιου μας τη θλίψη.

Γιόμισε πεφτάστερα

τις χούφτες μας.

Φόβους κρύβω

στης Πανδώρας το κουτί

για την ειρκτή

των λυγρών καιρών.

Ευχές μελετώ

στο αλογάριαστο στρατί,

με το λυχνάρι της ελπίδας.

Παναγιά μου…

Στο ακρογιάλι τ´Ουρανού,

άναψε τ´άστρα

με προσμονή και φως.

Ο Αύγουστος,

χαίρεται σαν μικρό παιδί.

Να τρέξω στο γοργόνειρο,

στο ευσκιόφυλλο δέντρο

της αγκαλιάς σου!!!❤️

Όλγα Τρυφωνίδου Ζώγλη 💢