Ο μισεμός είναι καημός...

Πως ν ' αντέξω καλέ μου

πες μου πως....

σε τόση ερημιά

που νά βρω το κουράγιο πες μου

να κάνω πέτρα τη καρδιά;

Ο μισεμός είναι καημός

αγιάτρευτος, φαρμακερός

με τη ματιά πάντα υγρή

χολή να στάζει στη ψυχή.

Είχα τόση αγάπη να σου δώσω

λαχταρούσα κάθε τι δικό σου ....

να το αγκαλιάσω, να το χαϊδέψω...

την καρδούλα σου να κλέψω.

Τα χείλη μου τα χείλη σου

σαν θα γλυκοφιλούσαν... ...

αρισμαρί και μοσχανθούς

μες τη ψυχή να ανθούσαν ..

Τα μάτια σου θά χες κλειστά

να γεύονται....

στου έρωτά μας την κυψέλη

κερήθρα ολόχρυση με μέλι.

Τώρα θα ζω με την ελπίδα

μες στη βροχή ....

με αναμνήσεις σαν καρφιά

να μου τρυπάνε τη καρδιά .

Ο μισεμός είναι καημός

αγιάτρευτος πόνος πικρός

με τη ματιά μου

πάντα θολή

Χολή να στάζει στη ψυχή.

Τριανταφυλλιά Παπανδρέου 🌹