Ο ίμερος🌹

Πληγές που λαβώνει η μοίρα,

μες στα στήθια πονούν

κι ο ίμερος της δόλιας ψυχής,

Ιώβιος δεσμώτης ύστατης προσμονής

και σαν πανάρχαιο δράμα,

προσμένει το Θάμα

στα θεϊκά ονείρατα.

Μαστιγώνει την καρδιά η θλίψη,

περιζώνει στην κρυφή σπηλιά της

των ίμερων και των παθών τα έπη.

Και τη βαριόμοιρη ζωή

να την πλανέψει ένας ήλιος φαεινός,

να τυφλώσει τη ζοφερή της όψη,

την αμφιλύκη του σκοταδιού.

Να σαρώσει σαν αγάπη

που θάρρεψε στου έρωτα το φέγγος.

Να διώξει την αχόρταστη βαρυχειμωνιά

που δεκατίζει τ´άνθη

και η καρδιά να φτερώσει.

Μια ζωή λυτρωμένη που σπαρταρά,

να μην πνιγεί σε ριγεδανούς κατακλυσμούς,

σε ανάστερους καιρούς!!!❤️

Όλγα Τρυφωνίδου Ζώγλη 🌹