ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ🌹

Η νοσταλγία

φώλιασε στα νιόβγαλτα ανοιξιάτικα άνθη τής κερασιάς.

Γλίστρησε στα μελωδολάλητα πλήκτρα τού πιάνου,

σιγοτραγουδώντας σκοπούς ξεχασμένους.

Ξεχύθηκε ορμητικά στις διάφανες σταγόνες τής βροχής

και αντήχησε στον άγριο παφλασμό των κυμάτων.

Σύρθηκε επίμονα στην όχθη τού ποταμού

τυλίγοντας με φως το παγωμένο σκοτεινό μονοπάτι.

Έτριξε μέσα στην κρυστάλλινη σιωπή,

σφιχταγκαλιάζοντας κορμούς απολιθωμένων σκέψεων.

Κονταστάθηκε για να χαϊδέψει τη σκιά μιας βιαστικά περαστικής πεταλούδας.

Απλώθηκε επιβλητικά σε λογισμούς,

απειλώντας καίριες ισορροπίες.

Αναδύθηκε από το κελαρυστό νερό τής ηδονής

και βυθίστηκε στην τρικυμιώδη θάλασσα τής οδύνης.

Λούστηκε στα ταξιδιάρικα σύννεφα

και αφέθηκε νωχελικά στη φωταύγεια τής ζωηρής πυγολαμπίδας.

Η νοσταλγία...

προσέκρουσε στο βράχο τής λησμοσύνης και τον τσάκισε.🌺

Στέλλα Μιχαήλ Ζωγράφου