Νεανικές επιθυμίες...

Πόσο χαίρομαι τα νέα παιδιά που βγάζουν τις επιθυμίες τους σεργιάνι!

Που δεν ντρέπονται για το φυσιολογικό...

Που δεν λογοδοτούν για το αυτονόητο...

Που δεν υπολογίζουν το "τι θα πει" ο κόσμος

Που δεν επιθυμούν συμβουλάτορες

και ιπποκόμους.....

Που χαίρονται ελεύθερα την κάθε στιγμή,

γιατί η στιγμή έρχεται μια φορά....

Και πάει...και φεύγει..και χάνεται... χάνεται

Η γενιά μου κινήθηκε στις ράγες της κρυφής ζωής....

Κρυφά να κοιμηθείς... κρυφά να ερωτευτείς... κρυφά να χτενιστείς... κρυφά

να βαφτείς... κρυφά να φορέσεις ο,τι

σου αρέσει....

Σιγά σιγά και με τα χρόνια στοιβάχτηκαν

τα "μη" και τα "πρέπει" έγιναν βουνό θεόρατο

αδιάβατο, ατελέσφορο, σκοτεινό, γεμάτο σύννεφα... μέσα στα "γκρί ντυμένο"

Τι να σου κάνει και η ψυχή βαλάντωσε στο κλάμα...

Συνήθισε στο "έτσι πρέπει"

Αλλά και πόσο εκείνοι οι γονείς ν' αψηφούν

τον κίνδυνο...για τα παιδιά τους...

Τα φόρτωναν μ' ένα σαμάρι στις πλάτες και τ' άφηναν να περιφέρονται όπως οι γυρολόγοι

από πεζούλι σε πεζούλι μήπως και ξεμοναχιάσουν ξέμπαρκα κάποια ψυχή.

Σαρανταπληγιασμένη...και πόσοι μα πόσοι Έρωτες θυσιάστηκαν στο βωμό των "πρέπει"

και των " μη"...πριν καν γίνουν στο στόμα συλλαβές και φτιάξουν εκείνο το γλυκό

που μοιάζει πετιμέζι...που από τα μάτια πιάνεται στα χείλη στάζει μέλι κι από κει σιγά - σιγά στα σπλάχνα κατεβαίνει...

Ε... Αυτός είναι ο φτερωτός, φυγόδικος..

Θεός ο Έρωτας ο Ένας και Μοναδικός!!!!

Σμαραγδή Κουτσοπέτρου 🌹