Επικοινωνία απόκοσμη 🍂

Αποκάλεσέ με δέντρο, δεν πειράζει, εξάλλου ως δέντρο συνήθισα να υπάρχω στη ζωή και την συνείδησή σου, η ματιά σου μόνο στην εικόνα μου συνήθως εστιάζει!

Θα σου το πω όμως, ίσως και να μου αρέσει η προσφώνησή σου,

το δέντρο ξέρεις, με σοφία..., συνειδητά..., την ζωή του κουμαντάρει, αρκεί να ξεφύγει απ' στο επίκεντρο της ανθρώπινης μανίας!

Φροντίζει πρώτα τις ρίζες του να δυναμώσει, να σιγουρευτεί πως είναι σε θέσει..., πως δυνάμωσε τόσο..., που σε βοριάδες μανιασμένους..., σε μπόρες, κεραυνούς και αστραπές μπορεί να αντέξει, και μετά να απλώσει τους κλώνους του, να εκπληρώσει την αποστολή του..., αδιαφορώντας για πρόωρους εντυπωσιασμούς, για τον θαυμασμό που προκαλεί η θωριά του!

Παραξενεύεσαι που μιλώ...;

ναι, λέω πολλά στην δική μου γλώσσα, διηγούμαι των ανθρώπων τα ανείπωτα με την παρά μικρή πνοή του ανέμου, τραγούδι γίνεται το μουρμουρητό μου, συνθέτω και μελωδίες ευαίσθητες, δώρο τις κάνω στους παράφωνους..., χαιρετώ ακόμα και τους παράτερους...στον δικό σου κόσμο, αρκεί να έχουν διάθεση το θρόισμα των φύλλων μου να αφουγκραστούν, τα μηνύματά μου να αποκωδικοποήσουν!

Μην ξαφιάζεσαι που επιβιώνω όπου ο νους σου δεν μπορεί να φτάσει, που στέκομαι στην ερημιά με τα πορτοπαράθυρά μου ανοιχτά για του κόσμου τις ανάγκες!

Του Πλάστη μου επιταγή είναι, πρόσταξε σε μένα να απαγκιάζουν όλα τα κατατρεγμένα, να φωλιάζουν τα ξέσπιτα της ζωής ετούτης, να λουφάζουν όσοι καρδιά λαγού στο στήθος τους τρεμοπαίζει, οι κουρασμένοι οδοιπόροι να αναπαύονται...,να ανανεώνουν τις ανάσες τους, εδώ στην βάση μου να εκμυστηρεύονται χρόνια φυλαγμένα μυστικά, στην αγκαλιά μου να ερωτεύονται όσοι αναζητούν συνοδοιπόρους αισθημάτων !

Με ικανοποιεί που με ευγνωμονούν όταν οι ανάγκες τούς βαραίνουν, γρήγορα όμως με ξεχνούν σαν οι δυσκολίες τους περάσουν!

Γιατί εκτός από δέντρο θα 'θελα και κάπως αλλιώς να με νιώθουν!

Να με αποκαλούν ζωή, έρωτα, αγάπη, εστία να με λένε, κι ας γεννήθηκα για ακόμα περισσότερα που δεν τα κρατώ για μένα!

Εγώ...το δέντρο,... για σένα που μου μοιάζεις!

Βαγγέλης Γιάννος 🌹