Εν μαλακαίς παρειαίς...

Ρινίσματα …επιθυμίας,

ψήγματα τρυφερότητας

την ώρα που η μπόρα

δυναμώνει,

την ώρα που η καταιγίδα

μαίνεται

Να… κι ο ήχος της βροντής,

η μεγαλειώδης λάμψη

της αστραπής,

το φως του κεραυνού,

που διαλύει το σκοτάδι

της ψυχής κι ανοίγει τα

παραθυρόφυλλα

της αληθινής ζωής,

εκείνης που βλέπει τα μάτια,

ακούει τη φωνή,

νιώθει το χάδι

και το φιλί στο μάγουλο

-εν μαλακαίς παρειαίς…

εννυχεύεις-

τη σφιχτή αγκαλιά του κορμιού,

Βάρβαρη όμως έρχεται

η άλωση μέσα από

τις ανέγγιχτες εικόνες

και τους άηχους ψιθύρους

μιας ψυχρής, απρόσωπης μηχανής,

που γίνηκε σύντροφος, σκιά

και καθρέφτης μιας άλλης ζωής,

ψηφιακής, απρόσιτης

στην αφή και το άγγιγμα

Τώρα, το χάδι ανταλλάσσεται

με ένα εικονίδιο,

το φιλί με ένα emoji,

κι η αγκαλιά, με σύνδεση σταθερή

και τάση ισχυρού σήματος.

Μαρία Καραθανάση 🌹