Γη και Σώμα 🌹

Γυναικείο κορμί, μονοπάτι και ρίζα,

μοιάζεις της γης, όταν μου παραδίνεσαι.

Κάθε ανάσα σου, η ανάσα της γης,

και κάθε σου καμπύλη, χάρτης μυστικός.

Ήμουν άνεμος, ανήσυχος, χωρίς σκοπό,

ένας ποταμός που δεν έβρισκε θάλασσα.

Με τύλιξες, και βρήκα γη να ριζώσω,

βρήκα σπηλιά να φυλάξω τη φωτιά μου.

Στο φως σου, έμαθα πώς να υπάρχω.

Στα μάτια σου, άρχισα να διαβάζω το μέλλον!

Τα χέρια σου, έγιναν η φωτιά πάνω στο σώμα μου!

Το δέρμα σου, σαν πέπλο φωτός πάνω στη γη!

Σώμα της γης και του πόθου, είσαι ο δρόμος,

ο χρόνος, η αρχή και το τέλος μου.

Δίψα που δεν τελειώνει, καρπός που ωριμάζει,

και η σιωπή σου, ένα τραγούδι παντοτινό.

Αγάπη μου, εσύ, αιώνια γέφυρα

ανάμεσα στη γη και τ’ αστέρια.

Μαρία Καραθανάση 🌹