Γίνεται η αγάπη γέφυρα,με την αμφιβολία;

Μη μου θυμώνεις μάτια μου

που όλα γύρω μου τα στολίζω

με ομορφιές...

Έμαθα να ζωγραφίζω με τα μάτια μου.

Έμαθα να ποτίζω τα γύρω μου

με το νέκταρ της καρδιάς.

Κι αν εσύ πότε δεν το ένιωσες, ίσως δεν φταίω εγώ.

Ο κόσμος μου σπασμένος σε κομμάτια κι εγώ τα ένωνα να γίνονται γερά.

Και κάθε παζλ της ζωή στη θέση του έμπαινε με τον καιρό,

κι ήταν φορές που σαν κλαδί δέντρου λυγούσα κι όμως οι ρίζες μου γερές.

Πάντα τον ήλιο στην καρδιά κρατούσα κι ας ήταν τόσος μα τόσος ζεστός.

Μάζευα φως για να έχω στα σκοτάδια μου, κι ήταν τόσα που ήθελα πολλά να πω...

μα πάλι μέσα από την σιωπή μου έβγαινε χρώμα μενεξεδί

και έβαφε τριγύρω μου τη γη.

Ποιος ήταν λοιπόν ο ζωγράφος;

ποιος ήταν ο ποιητής;

Έμεινες ακόμα με την απορία! Απάντηση ποτέ δεν θα τη βρεις...

Γίνεται η αγάπη γέφυρα με την αμφιβολία;

Νίκη Σιγάλα 💯