Αναστενάρισσα Ζωή 💞

Αναστενάρισσα ζωή

στ'απρόσμενο τού μισεμού σου

αντάριασε το πέλαγος

με τη μαλάγρα τού καημού σου

Κατάπιες κάμποσες φορές

της μοναξιάς την πικραλίδα

κι απέκκρινε φαιά χολή

καταμεσούρανα η αχτίδα

Εσύ ολούθε αρωγός

δεσπότειρα των πεινασμένων

και τώρα πως θα διασωθείς

καρδιά των καταβεβλημένων;

Μα σου απέμεινε η τιμή

εκείνου τ'ακριβού ονείρου

στ' αμπάρι τής ανασαιμιάς

του πιο ευωδιασμένου μύρου!

Σαν κληροδότρια των θεσμών

στ'ακρόπρωρο τής όλβιας δύσης

εν πλω και όρτσα τα πανιά

μην τύχει και ξαναδακρύσεις

Ζωή αναστενάρισσα

να μη φοβάσαι το σατράπη

τον πόνο που νευροκοπά

για μια καταφθαρμένη αγάπη!

Λόγω Τιμής